18 oktober 2008 Naar Saigon.

De zon schijnt volop,Vroeg op: we gaan naar Saigon. Snel ontbijtje en met minibus naar grote bus. Weer zo,n gammele bak! Het is 350 km naar Saigon d.w.z. 8 uur hobbelen. Er zijn maar 15 passagiers en 1 chauffeur die de hele rit alleen moet doen. We maken een half uur lunch-stop om half 12 bij een lokaal eethuisje dat veel thee en koffie verkoopt. De koffiebonen liggen er te drogen en er zijn theesorteerders bezig aan kleine tafeltjes. We nemen een heerlijke Pho. Dat is een soep van rijstmie met....beef of kip of groente of vis, Keuze genoeg.Tegen half 3 nog een korte pauze bij een uiterst verzorgd tankstation met nette minimarkt en schone toiletten waar je zelfs je schoenen moet uittrekken om er binnen te lopen. Er wordt ook vers fruit verkocht en ik koop ananas en pomelo.Dan naderen we Saigon: het aantal brommers neemt met de meter toe.net als het getoeter van de bussen en vrachtauto's.In het centrum krioelt alles weer door elkaar heen waarbij je je afvraagt of niet iedereen zo maar wat rondjes aan het rijden is. We vinden snel een hotelletje in district 1 of de Pham Ngu Lao-wijk, dicht bij de Saigonrivier. Dit is het reizigerskwartier waar de meeste goedkope hotels, restaurants en barretjes te vinden zijn. Een zeer levendige wijk.We krijgen een kamer aan de 'rustige'achterkant.Gaan douchen,wat rusten en dan erop uit, wat ronddwalen en eten. Morgen gaan we de stadswandeling uit de Lonely Planet doen en wat tripjes in de omgeving regelen. Op straat, bij een boekverkoopster kijk ik tussen de Lonely Planets die ze heeft.Thailand hebben we nog niet en zij ook niet. Ik maak er een opmerking over en we lopen door. Een half uur later, we zitten dan te eten op de bovenverdieping van een eethuisje minstens 4 straten verder, komt ze binnengewandeld met Thailand! Hoe heeft ze ons gevonden? We maken een prijsje en zij is blij en wij ook.

19 oktober 2008, Op verkenning in Saigon.

Om half 8 is het al aardig heet. We ontbijten aan de overkant en gaan op zoek naar een kantoortje dat trips aanbiedt. Dat zijn er heel wat.Bij de vierde (Delta Adventure Tours) vinden wat we willen: zoveel mogelijk per boot door de Mekong-delta tot aan Phom Penh in Cambodja en zonder krokodillenfarm en hanengevecht maar wel met drijvende markt en overnachting op een boot. We doen er dan 3 dagen over.Ook voor morgen bespreken we een trip naar de Cao dai-tempel en de Cu Chi-tunnels. Nu eerst de wandeling uit de Lonely Planet, 5 km lang en langs alle bezienswaardigheden in Centraal Saigon, zoals de Ben Thanh Market ,een grote overdekte markt, waar we op kledingafdeling op een gegeven moment 6 verkoopsters aan ons hebben hangen die allemaal: T-shirt madame, t-shirt madame' roepen en ondertussen met allerlei bloesjes voor onze neuzen wapperen. Hier zijn we snel weg dus. De straten zijn breed, sommige gebouwen hoog en er zijn ook moderne winkels naast kleine straatjes met antiekwinkeltjes de open markten. Er lopen veel water en kokosnootverkopers rond en venters met zonnebrillen, zippo's, boeken en postkaarten, zakdoekjes en kauwgum.Ook worden we regelmatig gevraagd of we een massage of schoonheidsbehandeling willen.We gaan via het operagebouw en het mooie 'Hotel de Ville', naar de Notre Dame Cathedrale en het ernaast gelegen ,(geheel in Franse stijl) hoofdpostkantoor, waar we twee verjaardagskaartjes posten. Tussendoor gaan we bij 'Fanny' langs die het lekkerste ijs van Saigon heeft en bezoeken we een 'Pho 24'filiaal, beroemd om zijn heerlijke rijstmiesoepen. De prijzen in de restaurants zijn hier het dubbele van de rest van Vietnam. Voor ons nog een schijntje natuurlijk. Tachtig cent voor een biertje i.p.v. veertig is toch even slikken! Via de Saigonrivier lopen we weer terug. Saigon is echt een hoofdstad en ondanks de vele brommers een leuke stad om rond te kijken. We boften dat het vandaag zondag was: minder druk met verkeer. Toch blijft oversteken een soort 'Zie je me wel of zie je me niet'.