16 oktober 2008.

Vandaag hebben we het hete Nha Trang verlaten en zijn door de bergen het binnenland ingegaan naar het hoog gelegen (1475 meter) en dus koelere Dalat, zo'n 180 kilometer. De bus die we hadden was een oud gammel exemplaar die met moeite tegen de hellingen opkwam. Niet erg want des te meer konden we van de uitzichten genieten. Gelukkig waren de remmen wel goed! De chauffeur wist ook de claxon goed te vinden,bij elke bocht een luid getoeter.Bovenop de bergkam reden we door de wolken en toen we bijna in het dal van Dalat waren bleek de weg nog niet helemaal af te zijn: het laatste stuk ging over keien,zand en grint. Dalat is een soort Frans dorp in de Alpen, de gebouwen zijn heel westers, de tv-toren is van het model Eifeltoren en de straten zijn heuvelachtig. In de omgeving liggen meren, watervallen, groene weiden en tuinen. Op de markt, waar we vanmiddag waren is een groot aanbod van groente, fruit en bloemen te vinden. We maakten een wandeling om het meer dat in het centrum ligt en bezochten een (ietwat verwaarloosde) bloementuin. Door de hoogteverschillen zijn er vanaf de diverse plaatsen in de stad leuke uitzichten en doorkijkjes. De streek is bekend om koffieplantages en zijdeproductie.

17 oktober 2008.

Vandaag is Esther jarig, onze schoondochter. PROFICIAT!!!!!!!!! Ik heb een smsje gestuurd maar het is vaak afwachten of dat aankomt. Die naar Alice bv. maar ja daar had ik toch een verkeerd (oud?) 06nummer.

Het is in Dalat wat regenachtig. We gaan eerst naar Hang Nga 'Crazy House'. Dat is een hotel in de vorm van een gigantisch surrealistisch kunstwerk. De Lonely Planet noemt het:'Gaudi meets Alice in Wonderland'. Er zijn grotten met veel trappen, spinnewebben van kerstlampjes, vreemde grote boomstronken en enge beesten met roodgloeiende ogen. Een vreemd geheel in de Vietnamese cultuur. Het meest bizarre is dat je er echt een kamer kunt boeken met ronde bedden, ovale kasten en ramen en vreemdgevormde spiegels. Het is allemeel heel fantasierijk. Een plaatselijke architecte die in Moskou heeft gestudeerd en gewoond heeft dit geheel bedacht en kon het ook ten uitvoer brengen omdet ze vriendschappelijke banden had met de opvolger van de vroegere leider Ho Chi Minh. Daarna gaan we de kabelbaan opzoeken die over 2,3 km een dal overspant met aande andere kant een groot naaldbomen bos. Als we echter daar tegen half 12 aankomen gaat de boel dicht: lunchtijd. 13.30uur weer open. Wij gaan dan ook maar wat te eten pakken. In tussentijd betrekt de lucht en zitten we in een mum van tijd in de dichte wolken. Ja hoor..... Plons! het wordt toch weer droog maar er blijven dreigende wolkenpartijen rond de bergen hangen. We hebben geen zin in een nat pak dus we lopen terug en houden de kabelbaan voor gezien. Na nog een paar keer geschuild te hebben in een barretje en in de overdekte markt gaan we terug. Morgen verder naar Saigon (of zoals het tegenwoordig heet Ho Chi Minh Stad).