4 oktober 2008; Afscheid van China.

Vandaag de laaste dag in China. We kopen rond een uur of negen een ontbijtje in het winkeltje naast het restaurant en lopen het parkje aan de boulevaard in. Ons hotel heeft een schitterende lokatie: aan de 'Pearlrivier'. Voor de rest ligt het een heel eind buiten het centrum zodat we een taxi moeten nemen om ergens te komeme. Dat is niet erg want taxi's kosten hier net zoveel als bij ons de bus. Er is al veel aktiviteit gaande in het park: gymnastiek, t'ai sji, badminton,rek-en strekoefeningen en we zien toch nog wat nieuws: er wordt gezwommen in de rivier, niet gewoon maar met een gewicht om de nek zodat je net niet zinkt maar ook niet vooruit komt. Het is een vreemd gezicht! We nemen een taxi naar het station, geven onze bagage in bewaring en kuieren naar het grote park vlakbij, midden in de stad.Er is een grote viskwekerij,een vijver met plezierbootjes een kermis, een sprookjestuin en veel trappen en wandelpaden. Uiteraard wordt er muziek gemaakt. Soms hoor je er zelfs het eromheen razende verkeer niet meer. Natuurlijk bekijken we ook het monument met de 5 Hemelse Geiten, een legende hierover is de oorsprong van de bijnaam van deze stad.Tussendoor schuilen we voor een tropische regenbui en eten onze laatste Mie in China.Tegen drieën zijn we uitgekeken, halen onze rugzakken op en stappen in de shuttle-airportbus die ons in 50 minuten naar het vliegveld van Guangzhou brengt. We brengen de wachttijd door met het bijschrijven van ons verhaal en het versturen van de foto's. We hebben een schitterende tijd in China gehad en kunnen iedereen aanraden zo'n reis te maken. Als we mogen instappen blijken er maar 12 passagiers met deze vlucht mee te gaan! Met enige vertraging en de nodige turbulentie (typhoon in de buurt) landen we op Hanoi vliegveld De taxichauffer van City Gate Hotel staat ons al op te wachten We pinnen een miljoentje of twee (90 euro) en stappen in. De chauffeur ruikt nogal naar de alcohol! Onder het rijden vallen zijn ogen steeds dicht (zie ik in de achteruitkijkspiegel) en Nart en ik gaan luidruchtig elkaar van alles vertellen en proberen van hem wat Vietnamese woorden te leren. Hij rijdt zo de voorrangsweg op vlak voor een andere auto, snijdt bromfietsers af en gaat geregeld de vluchtstrookstreep over. Hij moet halverweg er nog even uit en verdwijnt achter een betonnen stellage. Ik vraag of hij 'sleepy' is maar hij zegt van niet. Gelukkig rijdt hij niet zo hard en al slingerend komen we uiteindelijk toch aan in het oude gedeelte van de stad Als we binnen zijn komt hij toch nog even zijn excuses maken, hij is zeker bang zijn baantje kwijt te raken Hij was toch eigenlijk wel heel moe. Nou wij ook en gaan snel te bed.