17 september 2008 Om 8.30 uur vertrekken we naar Leshan (120 km zuidelijk van Chengdu), naar de grootste zittende boeddha ter wereld die is uitgehouwen in een zandstenen rotswand: Dafo of Grote Boeddha is 71 meter hoog, het hoofd is 14,7 meter en de oren zijn 7 meter. Eerst maken we een tochtje over de rivier . Vanaf de boot kun je de boeddha in zijn geheel zien en fotograferen. Na de lunch gaan we Dafo van dichtbij bekijken. Eerst naar boven; ter hoogte van het hoofd iso.a. een tempel. We dalen aan de rechterzijde via stijle trappen af tot aan de voeten (op 1 voet kunnen 100 mensen staan) en gaan aan de linkerzijde weer omhoog. Het ziet er allemaal zeer indrukwekkend uit We zijn nu 2 weken in China (het lijkt al veel langer) en elke dag zien we nieuwe dingen waarover we ons verwonderen: vandaag bv. weer opnieuw hoe het drukke verkeer in elkaar steekt. Welke regels zijn er? Zijn die er eigenlijk wel? Links, rechts inhalen, tegen het verkeer inrijden, door rood licht, het is in onze ogen 1 grote chaos maar iedereen houdt toch rekening met elkaar. Oversteken is een kwestie van timing! Alle bromfietsen zijn hier net als in Beijing en Xian elektrisch, dat is wennen met oversteken want ze rijden hard en je hoort ze niet! Terwijl ik dit verslag in mijn dagboek schrijf, is op de tv de afsluiting van de paralympics te zien en ook hier veel vallen de monden open. Wat een knappe organisatie en wat ziet het er schitterend uit!

18 september 2008

Niels is jarig hiep hiep hoera: hij wordt 24! We checken uit om 9.15 uur en pakken op goed geluk bus 27 waarvan we denken dat ie de binnenste ringweg helemaal volgt. We gaan nog even ' Du Fu-cottage' bekijken (Du Fu was een beroemde sociaalbewogen dichter die tijdens de Tang-dynastie leefde). Er ligt een mooi,groot park bij en wij zijn dol op parken. Dit park staat vol met beeldhouwwereken, er is een poezie-route, er zijn romantische bruggetjes over kabbelende stroompjes en er is een groot meer waar je in de schaduw van treurwilgen kunt langs wandelen. Weer helemaal te gek dus! We eten wat op de terugweg, moeten nodig weer pinnen, mailen even naar de jongens en sturen weer een kaartje naar ons mam. Er moeten 5 postzegels op; het kaartje is aan de kleine kant en Nart heeft de achterkant helemaal volgeschreven: geen probleem de postzegels worden gewoon aan de voorkant geplakt! Dan gaan we naar het vliegveld; om 20.55 vertrekt het en 1 uurtje laten zijn we al in Lijiang. Onze Hostel ligt op een geweldige plek op een heuvel en we overzien de hele 'oude stad', die tot middernacht grandioos is verlicht. Dat ziet er goed uit!!

19 septenber 2008 vandaag dus!

Er is gratis internetten in de hostel dus ik grijp mijn kans meteen om alle foto's van de afgelopen dagen en het verhaal te versturen. Annemieke (mijn collega van de Reigerlaan) trouwt vandaag! Proficiat en heel veel geluk gewenst!! We hebben vandaag dus de oude stad verkend. Helen onze ' Chinese guide' loopt een eindje met ons mee en wijst ons de korte route naar het centrum(200 meter te voet), de supermarkt, de pinautomaat en andere handige plekjes. De eerst indruk is geweldig en wat een verademing na de drukte van Beijing, Xian en Chengdu. Het hele gebied is voor voetgangers en bestaat uit leuke straatjes en steegjes, watertjes, bruggetjes en winkeltjes. De huizen zijn van hout, 2 hoog en allemaal met een groot grijs dak. We klimmen eerst naar de pagode 'Wangu lou' op de heuvel tegenover, die het oude en nieuwe gedeelte van Lijiang van elkaar scheidt. Een geweldig uitzicht, 360 graden rond.. We bezoeken daarna 'Mu's palace', een krijgsheer die tijdens de Tang-dynasty een schitterend paleis liet bouwen. Er zijn best veel bezoekers in de oude stad, maar alles is heel relaxed. We bekijken op ons gemak de vele honderden winkeltjes: zilversmeden, jadeverkopers, zijde-en ikatwevers, houtsnijders, leerbewerkers en allerlei andere handwerkslieden. Daartussen zitten nog barretjes, eethuisjes, yakvleesverkopers en anderen eetwarententjes. We vinden het geweldig, hier zijn we voorlopig nog niet uitgekeken. We zien veel Naxi-mensen; 90 procent van de bewoners hier behoort tot deze bevolkingsgroep. Ze dragen prachtige, traditionele kleding en lijken veel op het Tibettaanse volk. Tegen vijven gaan we terug en Nart roept nu net dat hij wil gaan eten dus de volgende keer meer. Groeten uit Lijiang.