03-09-2008

De wandeling die we geplanned hebben in Terelj naar Turtle Rock en het klooster valt letterlijk in het water. Het regent tot 16.00 uur 's middags. We brengen de tijd door met kletsen en eten samen met onze medegasten uit Nederland en België. We wisselen reis- en thuiservaringen uit. Aan het eind van de middag wandelen we nog een uurtje langs de weg. Vroeg te bed want morgen om 05.00 uur op.

04-09-2008. Ons transport naar het station van Ulan Bator is 50 minuten te laat. 10 minuten voor vertrek zijn we pas op het station en hebben dus geen tijd meer om onze mondvoorraad aan te vullen. We delen de coupé met Mongoolse mannen die met een stuk of 9 reizen. Voortdurend zit onze coupé danook stampvol met het etende, drinkende, lachende gezelschap. De grenscontroles verlopen soepel; het is weer veel formuliertjes invullen. De Chines douane doorzoekt alle rugzakken nauwkeurig maar ze zijn aardig. Deze Mongoolse trein is super de luxe vergeleken met de Russiscge: nette wc's, slippers, videoschermpje voor iedereen en een aardige hostes.. Er is zelfs een lichtkrant met info over tijd, stops, temperatuur, hoogte, snelheid etc. Waar we te laat achterkomen is dat we moeten reserveren voor het avondeten in de restauratiewagon. Gelukkig is er nog een afhaalmenu. Dan komt rond middernacht de grote wisseltruc: In een grote loods worden de wagons losgekoppeld en gaan deze met passagiers en al zo'n 2 meter de lucht in om de onderstellen te wisselen. Dat zakt alles weer en kunnen we China binnenrijden. wordt vervolgd