27-08-2008

We vertrekken met de bus uit Waalre en worden in de Raadhuisstaat uitgezwaaid door Marjo (volleybalmaatje) en familie met een grote vlag. Op het station komen Ans en Frank, Dé en zoon Wouter en Marietta even gedagzeggen, leuk!!! De volgende dag verloopt de vlucht naar Moskou prima alleen duurt het wel even voordat we daar door de douane zijn. In Moskou is het 2 uur later dus die middag komt het er niet meer van dat we het centrum in gaan.

28-09-2008. De ochtend brengen we grotendeels onder de grond door, een avontuur op zich die Moskouse metro. Het krioelt er van de mensen, onvoorstelbaar lange roltrappen en dan dat cyrillische schrift nog ontcijferen. Maar we komen er! Eerst brengen we onze bagage naar het vertrekstation Yaroslav, vandaar gaan we naar het kantoortje om onze treintickets op te halen, die waren de vorige dag niet met de chauffeur meegekomen. Vandaar uit gaan we te voet naat het Centrum. Heel imposant al die prachtige gebouwen om en op het Rode Plein. Het Kremlin zelf is vandaag helaas gesloten. We lunchen in het GOM winkelcentrum: een grandioos mooi bouwwerk met bruggetjes, gallerijen, terrasjesen balkonnetjes. Dan naar de trein. Die vertrekt precies op tijd. We delen onze coupé met twee jonge meiden uit Zweden die een jaar op reis gaan. De eerste nacht is tamelijk onrustig met naast ons wodkadrinkers. Die horen of zien we niet meer de rest van de reis. Als de trein stopt kopen we brood, water, fruit en andere snacks voor onderweg. Van de voorspelde bedrijvigheid van Mongoolse verkopers zien we niet veel. Ze worden steevast verwijderd van het perron. Steeds 10 minuten voor een station gaan de toiletten op de knip door de 'provodnik'een soort concierge die de huishoudelijke taken heeft zoals voor heet water zorgen, alles stofzuigen enz. Het landschap is afwisselend: steden, dorpen, moerassen, rivieren, berkebossen en bergen in de verte. Elke ochtend kunnen we ons horloge weer een uur vooruit zetten alleen de trein houdt zich aan Moskoutijd dus dat is af en toe verwarrend.

01-09-2008 Vandaag rijden we aan het Baikalmeer voorbij, het grootste zoetwatermeer op aarde. De trein komt er vlak langs gedurende zo'n 5 uur. Dan wordt het tijd voor grensformulieren invullen: twee voor de Russische douane en twee voor de Mongoolse. Pas om 01.00 uur 's nachts kunnen we gaan slapen; we hebben dan zo'n 7 uur erover gedaan om van Rusland Mongolië binnen te komen.

02-09-2008; Op het station van Ulaan Bataar, het is half 8 's ochtends, staat iemand met een bordje met onze namen erop. Hij brengt ons naar Terelj, 45 km van UB het binnenland in. En daar zit ik dus nu dit verslagje te typen en de foto's te versturen. (Vooral dat laatste gaat erg langzaam. Het moet een voor een en af en toe valt de verbinding weg dus vandaar het vervolg). De eerste aanblik van het landschap hier was al adembenemend en het werd steeds overweldigender. Schitterende bergmassieven en grote vlaktes waar geiten, koeien en yaks grazen. De mensen zijn reuze aardig en lachen voortdurend. Ons 'camp' ligt in een vallei op 1600 meter hoogte en het is hiet zooo stil!! We kregen bij aankomst eerst een ontbijtje en daarna gingen we gauw douchen want dat was wel nodig na al die tijd in de trein. Onze 'ger' ziet er mooi uit en we vermaken ons wel de komende twee dagen. Liefs uit Mongolië, Nart en Tineke