Woensdag 25 maart 2009. Van Koh Tao naar Hua Hin.

We nemen net na achten van iedereen in het guest-house afscheid en zeggen dat we beslist terug willen komen. Maar dan met een goede onderwatercamera! Gelukkig zorgen twee mannen van hier ervoor dat onze grote tassen deze helling op komen. Om half negen gaan we met de truck weer over hult en bult naar Mae Haad voor de boot naar Chumporn. Onderweg zien we een man die met een gemeen uitziende resusaap aan de ketting en lang touw bergop gaat. Die laatste moet waarschijnlijk kokosnoten gaan oogsten.

We moeten tot 10 uur wachten voor we met de catamaran kunnen afvaren. Intussen hebben we ingecheckt (krijgen weer een herkenningssticker op de borst en een label aan de af te geven grote bagage). We verbazen ons over de grote aantallen toeristen hier. Daaraan zien we op welk een afgelegen plekje we zaten. Heerlijk. Op de boot kijken we naar een korte pinguïnfilm over kerst, (zowaar Nederlands ondertiteld!). Deze catamaran knalt met 24 knopen/uur over het water. Tegen aankomst bij het vaste land zien we weer rotseilanden voor de kust.

Eenmaal aan land moeten we inchecken voor de diverse bussen. Wij krijgen er een rood driehoekje bijgeplakt voor de bus naar Hua Hin. We hebben tijd voor een kleine lunch. Intussen kunnen we zien hoe soepel hier alles verloopt. Logistiek zit dit prima in elkaar.

Precies om één uur vertrekken we naar Hua Hin. Om goed 15 uur doen we een wegrestaurant-winkel aan en kopen daar naast wat te drinken, een buil cashewnoten en een zak gedroogde mango's. We zitten nu in ananasgebied. Er staan hier kilometers lange velden met die vruchten. We passeren ook een dorp, dat een soort monument voor die vrucht heeft in de vorm van een reuzenananas.

Om iets van half zes worden we in Hua Hin bij een modern winkelcentrum eruit gezet. We worden meteen aangesproken door John de Koning een 'dutchmen' uit Soest, die hier een prachtige Guesthouse (KIng's Home) runt met zijn Thaise vrouw. We zijn al snel door foto's en prijs overtuigd, worden in een auto geladen en rijden door een modern uitziend Hua Hin naar de plek van onderdak. We krijgen daar een kamer met douche, gratis ontbijt, thee, koffie, zwembad en internet. En wat voor een kamer! Buiten het grote bed, dat tegen een vitrinekastje aan staat, is er een zeer uitbundige mix van decoraties: een opgezette bosfazant en wilde eend, een rond Perzisch tapijt aan de muur, een houten ridder in de hoek, teakhouten bijzettafeltjes, boomstamkrukjes, negerkoppen, Javaantjes, toekans, knuffels, een stereoset ,tv en barbiepoppen. Zo'n bijzonder ingerichte kamer hebben we nog nooit gehad. Wij zetten na de rondleiding de spullen weg, drinken een kop thee en gaan dan een stukje van de stad ontdekken. Eerst even naar de pieren en een stukje strand. Dat ziet er apart uit. Dan lopen we door winkelstraten naar de nachtmarkt.

We lopen er eens langs de kramen op en neer. Op een hoek van de markt eten we wat. Terug in de guesthouse wordt Reismee aangevuld met de laatste foto's en verhalen en we kijken nog even tv.

Donderdag 26 maart 2009. Hua Hin - Phetchaburi.

Voor ons gevoel slapen we uit, maar is het pas acht uur als we John goede morgen wensen, alvast een kop thee pakken en buiten op een miniterras aan het zwembad plaatsnemen. Ook hier buiten aan het zwembad, dat vrijwel heel de tuin in beslag neemt, zijn dingen te ontdekken. De massa's piepeendjes op de omheining een een dak, wat nog kleine palmbomen en een rommelhoek met allerlei spulletjes, die nog niet hun eigen plek hebben gevonden. Na het ontbijt pikken we de bagage op, rekenen af en zeggen goede dag.

Op aanwijzingen van John's vrouw zoeken we de busstop tegenover het ESSO-station op, dat iets verderop aan de doorgaande weg ligt. We hoeven maar zo'n 10 minuten op een bus te wachten. Een gewone bus, die dus Thaise muziek draait en zo af en toe wat verkopers met eten en drinken aan boord krijgt. Uiteindelijk worden we aan de grote weg ten westen van Phretchaburi afgezet en moeten we maar zelf de weg naar het centrum vinden. Verderop aan de weg kunnen we oversteken. Even later pikken we een tuktuk op die ons naar het Rabieng Rim Nam Guesthouse brengt. Het restaurantdeel van dit guesthouse ziet er goed uit. De kamers zijn zeer 'simpel' en hebben geen eigen toilet en badkamer. Ik kies de beste uit 3 , maar ben er niet echt tevreden mee. Dus zeggen we dat we één nacht blijven.

Als we de spullen hebben weggezet, gaan we eerst in het restaurant dat uitkijkt over de rivier wat drinken en eten. We nemen beiden Padthai. Valt een beetje tegen, die hebben we geregeld veel en veel verser en lekkerder gehad.

Daarna maken we een wandeling door de stad, langs vele winkels en enkele 'wats' . Al met al een best aardige stad. Het is gloeiend heet vandaag, zodat we tussen de bedrijven door enkele keren wat te drinken nemen.

Het eerste Watcomplex heeft een grote witte pagode. In de wijk om die tempel, zien we vele winkels, die allerlei spullen verkopen voor tempels, zoals geschenken voor monniken, bloemenkransen e.d. We komen langs een uitgestrekt tempelcomplex, met restanten van oude stupa's en nieuwe 'bods'.Dan gaan we terug naar Rabieng Rim Nam. We zien daar vanuit het restaurant diverse vogels op de oever en twee grote varanen. Die zijn zo groot, dat we even aan een krokodil dachten.

Na douchen en stroomuitval van een half uur, gaan we in het restarant eten. Naast de reclameborden voor de dure jungletrecks hangen er massa's zeer oude ingelijste platenhoezen aan de wanden. En ook een afdruk van een schilderij van Caspar David Friedrich (1774 - 1840): 'Traveller looking over the sea of fog.' uit 1818.

Vrijdag 27 maart 2009.Phetchaburi

Ik heb vannacht erg slecht geslapen: veel lawaai buiten, bloedje heet en muggen. We blijven hier nog een dag maar niet in dit hotel. Om negen uur pakken we in en gaan in een Sawngthaew naar Sun Hotel, dat volgens de Lonely Planet ruime kamers met airco en mooie badkamers heeft. Kost wel wat meer maar daar hebben we inderdaad een prachtkamer voor met uitzicht op de berg Khao Wang, waarop een paleis is gebouwd (nu een museum) en een aantal tempels.. Met een kabelbaantje kun je er omhoog gelukkig want in deze hitte is klimmen niet te doen. Toch is er boven ook nog heel wat te lopen en te klimmen. Enkele tempels liggen wat verwijderd van het paleisterrein, dat nu een nationaal historisch park is, waar groepen apen rondlopen. We hebben regelmatig prachtige uitzichten over de stad, tot aan de zee aan toe. Maar het is weer erg heet vandaag en nadat we weer beneden zijn aangekomen en wat hebben rondgeneusd bij de souvenierstalletjes lopen we naar ons hotel aan de overkant van de straat terug, nemen een verlate lunch en gaan douchen en uitrusten in de koele kamer op de derde verdieping. Ik ben maar wat blij dat we van hotel zijn gewisseld!! Ik haal een paar uur slaap in terwijl Nart tv kijkt: een voetbalwedstrijd tussen Juventus tegen Chelsey. Morgen gaan we door naar Bangkok en dan hopelijk zonder oponthoud terug naar huis.