Zondag 22 februari 2009. Kangaroo Island.

Om half tien lopen we al in Kelly Hill Conservation Park te wandelen. Daar doen we de Burgess Hike en May Walk. We zien er veel vogeltjes die echter hoog in de bomen zitten. Overal langs deze paden staan bordjes bij planten en bomen, zodat we de namen van diverse opmerkelijke planten van Kangaroo Island kunnen noteren. Alleerst die palm met pampasgras als kruin : Tate's grass tree Halverwege de wandeling komen we langs de oude entree van de grotten hier. Er staat nog een ijzeren ladder in een gat de grond in. Maar wel achter slot en grendel.

Dan door naar Vivonne Bay. Daar dat niet al te ver van de doorgaande weg ligt, rijden we over een onverhard pad naar het strand. Als we aan zee komen maakt Nart een foto. Als we weer door willen rijden zakken we met de achterwielen in het losse zand. Het linkerachterwiel spint zich steeds dieper het losse zand in. Stenen, takken ervoor leggen haalt niets uit. Helaas op eigen kracht komen we er niet uit. Nart gaat hulp vragen bij mensen die een eindje verderop naar de zee staan te kijken. Ze willen wel proberen of we de camper weg kunnen duwen. We hebben echter nauwelijks een poging gewaagd of er komt iemand met een pickup aanrijden, die ons binnen enkele minuten met een touw op hardere ondergrond trekt. Na de bedankjes voor de hulp, durven we geen nieuwe avonturen aan te gaan en rijden de eerste de beste afslag terug naar de grote weg. We rijden in een ruk door naar Kingscote. Daar zoeken we het strand en een picknickplekje op voor de lunch. Na het eten gaan we even bij enkele aanlegsteigers kijken, die hun beste tijden hebben gehad. Op sommige plekken zijn de palen die in het water staan vervaarlijk dun geworden. De veerboot pikt hier in ieder geval geen meer auto's op. Kinderen zijn vanaf de ene pier aan het zwemmen in het kraakheldere water. We lopen het centrum in en passeren daarbij een klein omheind stukje gras tegen het water aan. Hier komen alle avonden Little penguins aan land! Wij gaan op zoek naar een internetzaak. Dat valt tegen, omdat het zondag is. Uiteindelijk kunnen we in de bistro van hotel Ozone terecht. Voor AU$11 kunnen we 3/4 uur hun WIFI-verbinding gebruiken. Na wat opstartproblemen kunnen we weer een aantal foto's uploaden. Dat werd tijd, want het was weer lang geleden. We rijden tegen vieren naar Emu Bay. We lopen een stukje langs het strand en besluiten niet te gaan zwemmen in deze zeer ondiepe baai. We rijden weer terug naar Kingscote. Of eigenlijk naar de camping in het voorstadje Brownslow. Uiteraard kijken we eerst aan het strand rond. Het water is hier nog ondieper dan in Emu Bay . En alles is tot op 1 meter langs het strand dichtgegroeid met Neptunusgras. Er zijn hier diverse pelikanen te bewonderen.

We kunnen hier met WIFI aan de gang. Nu $5 voor 2 uur internet.We sturen nog een e-mail om treintickets te bestellen voor Singapore-Tampin, We zijn welkom thuis en Niels wil ons komen ophalen van Schiphol.

We proberen nog een geschikt hotel bij het vliegveld van Darwin te vinden, (we komen daar om kwart over 1 's nachts aan en vliegen pas 's middags om half 4 door naar Singapore), maar vinden niks geschikts. We zoeken er 1 met ophaal en wegbreng service.

Maandag 23 februari 2009.Van Kangaroo Island naar Aldinga Beach.

Via American River, waar we even rondkijken, rijden we door naar Penneshaw. Voor aan de kust lopen even langs het 200 m korte pad daar. Ook dit is 's avonds pinguïngebied en dan onder begeleiding te bezichtigen. Uiteraard zien we er nu geen. Wel de holen in het zand, waar ze 's avonds in thuis komen. De rotsen zijn van een soort schist, die hier veelal een stuk weggezakt zijn, zodat de rotsplaten schuin omhoog uit de grond steken. We doen wat boodschappen en eten dan onze boterhammen weer aan het water op. Om 12.50 checken we in bij het veer, dat om half twee naar het vasteland vertrekt. De lucht betrekt en het wordt wat frisser met een wind. Opmerkelijk is dat deze kleinere boot (in vergelijking met de heenweg) minder rolt.

Om half drie zijn we dan in Cape Jervis en rijden langs de kust noordwaarts. Om drie uur stappen we even uit bij een uitkijkpunt dat naar een hier gezonken marineboot is genoemd: HMAS Hobart. Ondanks eb zien we er niets van. De kust ziet er hier echter wel apart uit met hoge ronde bergen tot tegen de zee aan. Het klaart weer op.

We rijden naar Aldinga Beach met een vrij breed en lang zilverkleurig strand met wilde zee. We krijgen op de camping plek no. 1, ver van een kindervakantiekamp. Ik doe een was, Nart gaat op speurtocht naar nieuwe vogels. 's Avonds kijken we naar wat wandelingen die we morgen nog zouden kunnen doen. Overmorgen gaat het naar Z.O. Azië terug.