Vandaag even (nog) geen foto's, alleen maar verhaal. Komt zo gauw mogelijk! Deze computer in de bieb vertikt het om de foto' te verzenden, groetjes nart en tineke

Maandag 16 februari 2009 Van Port Campbell naar Warrnambool

We vervolgen de route langs de Great Ocean Road. Om de paar kilometer zijn er weer uitkijkpunten. Het is hier vrij rustig: geen busladingen met Aziaten zoals bij de' twelve apostels', terwijl het hier eigenlijk nog mooier is. Af en toe kun je helemaal tot aan het strand afdalen. Het voortdurende gebeuk van de golven op de zachte kalksteen kliffen heeft deze bizar gevormde kustlijn gecreëerd. Machtige goven en aanhoudend sterke wind maken deze kust tot een van de ruigste ter wereld. Alleen deze weidse en wilde Zuidelijke Oceaan ligt tussen deze kust en het ijskoude Antartica.

De foto's zeggen eigenlijk meer dan woorden. Onderweg krijgen we ineens een Nederlandse radiozender uit de luidsprekers; er komen allerlei (vooral zeeeer oude) Nederlandstalige nummers voorbij en een omroeper kondigt de muziek zeer moeilijk verstaanbaar aan. Zangeres zonder naam, Vader Abraham en Bennie Neyman o.a.

Bij Warrnambool zoeken we een camping aan zee op. We krijgen geen genoeg van de golven en gaan meteen weer het strand op. Hier zijn wat waaghalzen aan het 'kite-surfen'. Wel een mooi gezicht vooral bij hoge sprongen!

Dinsdag 17 februari 2009 Van Warrnambool naar Mount Gambier (South- Australia)

Port Fairy is onze eerste stop: we kijken op het plein voor het haventje naar de mooie hoge bomen, waar een hele hoop luidruchtige Long-billed Corella's verborgen zitten. We lopen over de boardwalk langs een aantal jachten en andere bootjes. Via Portland rijden we eerst naar Cape Nelson met de vuurtoren en de outlook. We rijden terug naar Portland (ook om te tanken) om vervolgens naar Cape Bridgewater te rijden. Eerst even een blik op de Bay Beach waar we onze lunch opeten, dan verder naar Cape Bridgewater. We wandelen daar eerst langs het 'Petrified forest'. Een niet terecht naam voor deze rots- en steenformaties. Het is geen bos geweest. De kalkbodem is hier waarschijnlijk door zuur water uitgeloogd en later weer door mineraalrijk water opgevuld. Later is de zachtere kalk weggespoeld, waarbij die mooie ronde zuilen over zijn gebleven. Ze doen wel degelijk aan versteende bomen denken, maar zijn het dus niet. We nemen nog even een kijkje bij de 'blow holes'. We horen ze niet; waarschijnlijk is het eb.

In de laatste plaats in Victoria (Nelson) halen we bij de Info nog enkele folders om dan South-Australia in te rijden.Ook hier staan weer grote borden die aangeven dat het verboden is om groente, fruit en planten mee de grens over te nemen. Alles moet in een grote bak gekieperd worden. We doen boodschappen in het centrum van Mt. Gambier en vinden daar ook een plekje op de Family Parks Camping. De receptioniste wijst ons op diverse interessante items in de stad, als kratermeren, parken met cavepools en een tuin waar 's avonds possums te zien zijn.

's Avonds om goed negen uur rijden we nog even naar de Umpherston Sinkhole (ofwel Sunken Garden). In een park in het oosten van de stad ligt deze natuurlijke put van zo'n 100 m doorsnee en zo;m 25 meter diep. Vroeger heeft er ook water in gestaan. Beneden in de put is een tuin, waar we nu niet al te veel van zien (het is er donker ondanks enkele grote spotlights!) Opvallend zijn de grote plantengordijnen, die tot op de bodem hangen. Maar de attractie vormen de 'possums', die overal op de wanden rondkruipen. Hier mogen ze gevoerd worden. We zien ze nu eindelijk levend en niet zoals in Nieuw Zeeland dood langs de kant van de weg.

Woensdag 18 februari 2009 Van Mt Gambier naar Limestone Coast.

Her eerste wat we vandaag doen is de Sinkhole waar we gisteravond al waren bij daglicht bekijken. De possums zijn verdwenen. Wel zien we nu de prachtige klimop'gordijnen', van bovenaf naar beneden aan toe. Er is nog zo'n Cave Garden, midden in de stad naast het gemeentehuis. Ook daar gaan we even kijken en lopen meteen de ernaast gelegen bibliotheek binnen om te kijken in de mail of de vluchtbevestiging van Cheaptickets er is. We printen hem meteen daar uit. Het is nu definitief: op zondag 29 maart komen we terug in Nederland.

Twee grote kratermeren liggen er even ten zuiden van Mt Gambier: The Blue Lake, dat ook echt kobaltblauw is en Valley Lake, waar een wildlifepark is.We wandelen een dik uur door het park en zien en horen allerlei 'wildlife'. Heel veel vogels, een koala, een wallaby. Er zijn ook emoe's,wombats,possums en miereneters maar die kunnen we niet ontdekken. We komen in het park geen andere bezoekers tegen. Het is heet vandaag:34 graden! We rijden vervolgens door naar de kust (Limestone Coast heet het officieel). In Beachport lunchen we aan het strand bij de langste jetty van Australië (we mogen er niet op want hij is 'under construction').Dan door naar Robe waar we de haven bekijken en dan naar de bushcamp Stony Rise rijden via een zanderig smal bospad. We zijn de enige hier en dat blijft zo hoewel er af en toe 4Wdrive auto's langskomen die een strandroute rijden. Wij lopen over een tamelijk begroeid zandpad naar de zee. We zien allerlei sporen in het zand pootafdrukken, uitwerpselen en slangensporen. Hier en daar laten we zelf sporen achter om de weg terug te vinden. Eindelijk bereiken we het strand, waar we niet lang blijven want we worden belaagd door grote steekvliegen die vooral op je blote benen gaan zitten. Gelukkig vinden we de weg goed terug. Ik kook een vispotje en we eten buiten; er staat een lekker windje nu en de zon zakt al. Het is hier prima uit te houden.

Donderdag 19 februari 2009 Door Coorong Nationaal Park.

Tijdens het ontbijt komt er een ranger voorbij: Er is een 'total fire ban' voor het park afgekondigd, want de brandweerlui van hier zijn allemaal in Victoria aan de gang. Er zijn nog steeds 4 branden die nog niet onder controle zijn. We rijden onze route verder langs de kust en slaan af naar het gehucht Wyomi, waar we de camper op een parkeerplaats zetten aan de noordkant van het Butcher Gap C.P. Daar wandelen we de korte route tussen de Southern Ocean en het Salt Lake. De laatste staat op het ogenblik droog. Wij lopen over een goed zandpad tussen struiken en lage bomen door. We zien tijdens de wandeling twee grote kangaroes. 20 bordjes vertellen op de route wat er hier groeit en bloeit.

Om 11 uur rijden via de Highway naar Kingston SE. Kijken daar bij de jetty en de kreeftenverkoper rond en gaan op zoek naar Larry the Lobster. Die blijkt aan de snelweg aan de andere kant van het dorp te staan. Kingston gaat prat op zijn kreeften.

De volgende stop is bij de 42 Miles Crossing voor een wandeling van de 'carpark' naar zee. Dit is toch weer een ander landschap als zo-even. Het gaat nu tussen lage duinen door. De valleien zijn wel weer gevuld door de reeds bekende struiken en lage bomen. Maar hier staan ook aardig wat bloeiende planten. Het strand en de zee zien er hier net zo uit als gisteren bij Little Dip . We gaan via dezelfde weg door de duinen weer terug. Alles bij elkaar een klein uur wandelen. Opde 3 kilometer gravelweg terug hopt er ineens een grote kangoeroe het pad over. Een klein eindje verder kijken we bij Jack Point aan het Coorong Lagoon naar het eiland, waar pelikanen zouden moeten broeden. Daar blijken we enige maanden te vroeg (of te laat) te zijn. Verder ligt het eiland in de half opgedroogde lagune zo ver weg, dat je ze tegen die tijd ook nauwelijks kan bekijken. Langs de oever staan massa's aparte knalrode planten met gele bloemen. Bijna zouden we de vele Little stints over het hoofd gezien hebben. Ze zijn slechts ca 13 cm en vallen tegen de achtergrond van zand en zout niet op.

We rijden dan naar Meningie. Onderweg stoppen we enkele keren aan aan het Coorong Lagoon, dat niet helemaal droog ligt. Daardoor zijn er ook watervogels te zien..Op de camping krijgen we een plekje aan het water van Lake Albert. Nou ja aan het water? Ook dit meer is stevig gekrompen en van een breed zilt strand voorzien. We kijken vast vooruit naar de komende dagen en wat we voor ons vertrek uit Australië nog moeten regelen. O.a een stapel boeken terug naar huis sturen, de ferryboot naar Kangoeroe Island bespreken en een treinticket Singapore-Maleisië regelen.