De halve wereld rond

Langs de kust van New South Wales.

Hallo Allemaal, Vandaag maandag 9 februari zijn we in Merimbula aangekomen waar we weer foto's en verhaal op Reismee zetten.

We reizen de kust langs en gaan nu richting Victoria.We hebben net in het informatiekantoor gehoord dat de weg die we wilden rijden niet toegankelijk is in verband met de bosbranden. We hadden al op het nieuws gehoord dat er in het noorden van Victoria vreselijke branden zjn met al 160 slachtoffers. We wisten nog niet dat ook aan de zuidkust branden zijn. We moeten van stad tot stad informeren welke route we kunnen nemen onm voorbij Melbourne te komen. Voor Peter ter informatie: Sydney ligt in New South Wales en naar Queensland gaan we niet want daar waren we al. De vorige foto's zijn nu van tekst voorzien en er zijn aanvullingen en het verhaal van de afgelopen dagen ( tot en met zaterdag) kun je hieronder lezen.

4 februari 2009 Naar de Blue Mountains.

We moeten al om 9 uur de kamer uit zijn. Voor die tijd zet ik nog even een up-date op Reismee en beantwoord wat mail. We ontbijten in de keuken terwijl er allerlei volk van diverse nationaliteiten in en uit loopt. We leveren de sleutel in en als we de deur uitstappen stopt er al een airportshuttle. We gaan mee tot op de hoek van de straat waar we onze 'Backpacker' camper gaan ophalen.Het is een depot van Britz, Maui en Backbackers en het is erg druk. Pas om half twaalf rijden we er weg. We hebben een routebeschrijving meegekregen richting de Blue Mountains en zo rijden we vlot Sydney uit. Het is maar 100 kilometer. Halverwege nemen we een 'Red Rooster' lunch in een wegrestaurant. In Glenbrook halen we wat informatie op bij het toeristenbureau, een kaart waar veel wandelingen op staan en wat folders. We rijden vervolgens eerst naar de Coles-super waar we voorraad inslaan en dan naar de camping in Katoomba. We richten de boel in, ik doe maar weer eens de was in een machine en Nart bekijkt de informatie om te bepalen waar we morgen mee beginnen. Er is hier veel te zien en te doen. We doen rustig aan want de temperaturen zijn hier heel wat hoger dan in NZ.

5 februari 2009. Katoomba (Scenic World, Echo Point, The Three Sisters, Honeymoon) - Leura (Leura Cascades, Gordon Falls, Sublime Point) - Blackheath.

Exact om 10 uur rijden we de camping af. We gaan eerst naar 'Scenic World', dat naast zijn 3 hoofdattracties ook schitterende wandelingen te bieden heeft. Met de Scenic Railway gaan we eerst naar beneden de vallei in. Het is een aangepast mijntreintje dat in een hoek van 52 graden afdaalt door een smalle schacht. Beneden lopen we de lange route over de 'boardwalk' door het bos .Er zijn nog overblijfselen te zien van de voormalige kolenmijn. Overal langs de route staan bordjes met namen van bomen en eventueel de 'eigen'aardigheden van specifieke bomen. Meestal eucalyptussen. Het is hier overigens wel druk, het wemelt van de Aziatische mensen, die steeds in grote groepen rondgaan.

Tegen twaalven gaan we dan met de Cableway, een grote glazen kabine, waar wel een man of 50 in kan weer omhoog.

We drinken daar wat op het terras (het is aardig warm vandaag) en kijken uit op de enorme Jamison Valley diep beneden ons en de loodrechte kliffen overal erom heen. De meeste aandacht gaat naar de ' Three Sisters', drie hoge apart staande rotsen. De enorme weidsheid van deze omgeving met z'n blauwe gloed maakt diepe indruk op ons.

We rijden dan naar ' Echo Point', iets verder op. Hier heeft men van dichtbij zicht op die 3 Zusters. We lopen een stukje van de Prince Henry Cliff Walk westwaarts. Dat levert twee uitzichten op: Kedumba View en Lady Darleys. We picnicken op de parkeerplaats en gaan dan via panoramapunt Honeymoon Lookout door naar een parking, vanwaar we een 40 minuten retourwandeling naar de Leura Cascades maken.

Na een lange afdaling staan we bovenaan een zeer hoge waterval. Om daar aan de voet te komen, moeten we volgens een stel dat net van die kant komt, eerst nog een heel stuk klimmen om dan uiteraard helemaal in dat gat af te dalen. Daar hebben we geen zin in, dan zouden we straks in deze hitte compleet afgebrand zijn. Dus gaan we terug naar de weg en rijden parallel aan de kloof via een andere 'lookout': Gordon Falls naar een korte afdaling bij enkele rotsplatforms hoog boven de vallei. 'Sublime Point' heet het hier. Nou zo ziet het uitzicht er ook uit. De 'Three Sisters' staan nu rechts van ons. We zien hier een mooi soort 'holy tree' met enorme bleekwitte bloesems. Als we teruglopen naar de camper horen we het rommelen in de verte. In Blackheath begint het vreselijk te hozen. We zoeken de camping in het dorp op, wachten daar op de stoep tot de regen wat minder wordt. Als we goed en wel op het aangewezen plekje staan, is de bui al weer voorbij. We horen op de radio dat er voor de komende dagen een hittegolf van 44 graden wordt voorspeld!

Het wemelt op deze camping van de vogels, zodat Nart al gauw 'druk' bezig is met 'bird spotting'. Er zijn zwart-rode kakatoes, witte kakatoes en groen (blauwe?) parkieten met rode koppen en halzen. Achter onze camper staan twee van die 'holies', heel bijzondere bomen die met hun bloesems verschillende soorten 'honeyeaters'lokken. Nart is lang bezig om de namen bij de foto's van de vogels te zoeken in zijn Field guide to Austalian birds.

Vrijdag 6 februari 2009 Nog meer Blue Mountains en van Jenolan Caves naar Goulburn.

We bezoeken vandaag nog een paar uitzichtpunten, o.a.Govetts Leap en Evans Lookout. Dan rijden we door naar de Jenolan Caves. Schitterenden karstformaties en druipsteengrotten. We doen een interessante toer door de Lukas caves met veel trappen lopen. Maar het is er heerlijk koel binnen, 15 graden. Buiten is het 35. We willen naar de kust en rijden door naar Goulburn waar we een Motorcamp vinden. Het staat bijna helemaal vol met grote campers van oudere mensen die aan het rondtrekken zijn. Het verhaal van vandaag is kort want ik ben moe en dat komt vooral door de warmte. Als ik de foto's verstuur valt de verbinding ineens weg dus er staat bij maar een paar foto's tekst. De volgende keer dan maar aanvullen. Na 18 foto's is ook de fotoruimte weer op, dus die moest ik ook nog eerst aanvullen. Volgende keer meer.

Zaterdag 7 februari 2009 Langs de oostkust van New South Wales.

Met deze hoge temperaturen is het zaak zo vlot mogelijk aan de kust te komen. We rijden via de snelweg naar Wollongong en buigen dan af naar het zuiden. We willen zo de hele kust van New South Wales en Victoria langs en allerlei mooie plekjes bezoeken. Ook aan de kust wemelt het van de nationale parken dus at gaat helemaal lukken. In Kiama, waar we in eerste instantie blowholes en het strand bezoeken, vinden we aan het water waar we onze boterhammen opeten een stuk of 6 pelikanen vlak voor onze neus. Hele grote en ze blijven de hele tijd rustig in de zon zitten op een paar grote keien in het water.Fascinerende beesten met hun groten snavels! Dan gaat het weer door naar Huskisson; parelwitte stranden en blauwe zee. Het waait nogal, heerlijk koel, maar er zijn ook maar weinig zwemmers. We willen overnachten in Bay of Jarves National park. Bij het infokantoor daar horen we dat de campground helemaal vol zit. Dan gaan we door naar Bendalong, dat op een landtong ligt. Als we de camper op z'n plekje hebben gezet trekken we de zwemspullen aan en lopen naar het strand. Daar zien we tot onze grote verbazing grote stingray's tot bijna op het strand zwemmen. Het zijn er een stuk of zes en er zijn wat mensen die ze visjes voeren en aaien. Ons idee om te gaan snorkelen laten we varen; ze kunnen gemeen steken met hun stekel. Deze vissen zijn zo tam dat ze steeds naar je toe komen om te kijken of er wat te eten is. Ik zie zo'n stingray toch liever in wat dieper water onder mij wegschieten dan naar me toe komen. We zijn wel erg enthousiast dat we deze dieren van zo dichtbij kunnen meemaken. Prachtige dag was dit weer!!!

Reacties

Reacties

marijmagnin@hotmail.com

Lieve Tineke en Nart,
Wat een fantastische verhalen allemaal.
Het zal straks in Nederland wel saai voor jullie zijn, zeker als het zo miezert als vandaag.
Blijf genieten!
groetjes,
Marij

greta

hoi saampjes, ja het is wat met die branden in austrailie, lijkt me heel eng in ons straatje gaat het goed,niet echt bijzonder heden tot de volgende ronde.

Rob en Marika

Fijn om weer wat te horen van jullie. Met al die nare beelden en berichten uit Australië. Je weet dat Australië verschrikkelij groot is maar toch. Gelukkig zien de beelden en verhalen die jullie laten zien er veel beter uit. Met twee afleveringen van railaway hebben we nog eens dunnetjes na kunnen genieten van plekjes waar jullie ook zijn geweest.Schitterend. Bedankt voor de schitterende vuurtoren. Wij hebben ons afgelopen weekend vermaakt met de musical Les Miserables en een bezoek aan Els en Lammert. Ik heb nog geen telefoonnr. te pakken kunnen krijgen van een van de kinderen van ome Piet maar ik blijf proberen.

Groetjes,

Marika

Marietta

Schandalig he dat ik zo weinig van me laat horen. Ik stuur je binnenkort , Tineke, een uitgebreid mailtje (in de Carnavalsvakantie).
Dé heeft hopelijk een mooie foto van Dennis en mij genomen. Zijn we weer een beetje bij je.
Marjolijne heeft een zoon, Tijl heet ie. Fijn he?
A.s. woensdag gaat het team op kraamfeest bij Elke. Volgens de laatste berichten gaat het goed met haar en de baby.
Ik zal wat foto's maken en ze naar jullie sturen,
Heel veel liefs, Marietta

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!