Zondag 1 februari 2009

Vanuit het hotel waar we overnachten kan ik het laatste bericht uit Nieuw Zeeland schrijven en de laatste foto's versturen. We hebben net de campervan ingeleverd. Vanmorgen vertrokken we uit Pahia en hebben we de laatste 150 kilometer naar Auckland afgelegd. Totaalstand 5924!! We vertrekken morgen om 09.00 uur naar Sydney, waar we vanaf de 4e weer met een camper gaan trekken. De tussentijd is om Syndey te bekijken. Een daar hotel moeten we nog uitzoeken. In drie weken tijd zullen we via Melbourne naar Adelaide rijden, het meeste langs de kust. Een ander stuk Australie. We zijn benieuwd. Iedereen de hartelijke groeten en hieronder kun je nog wat lezen over het laatste stukje.

Zaterdag 31 januari 2009. Van oost naar west door Northland.

De dag begint vandaag met internet: mail lezen en beantwoorden en Reismee updaten. We maken vandaag de route naar de westkant van Northland. Opnieuw meestal smalle kronkelende wegen berg op en af. Er ligt weer veel aangereden wild, vooral possums, op de weg. Zelfs een hele familie pukeko's. Gisteren zagen we ze ook al langs de weg lopen en paniekerig alle kanten uit fladderen. Na twee uur rijden komen we aan de Hokianga Harbour, een grote zee-inham. Bij een uitkijkpunt, waar een kust-trail begint, zien we de enorm grote witte duinenpartij aan de overkant.

Een eindje verder de kust af naar het zuiden toe begint het Waipoua Kauri Forest, opnieuw een hoogtepunt in onze reis. Kilometers ver rijden we door een zeer dicht en zeer gevarieerd bos. Een soort Juressic Park decor. De nadruk ligt hier bij de vele gigantisch hoge en meters dikke kauribomen. De grootste boom (zo'n 2000 jaar oud) wordt Tane Mahuta genoemd ,naar de Maori bosgod: hij is 51 m hoog met een omvang van 13,8 m! Een hele grote 'waaaaaauw'!

Verder aan de weg lopen we naar de 'Vier Zusters', ook al vele eeuwen oud. Om hen heen staan nog een aantal kauri-reuzen. Het bos is zeer gevarieerd : veel boomvarens en 'teatrees', struiken, epiphyten, harde zwarte rotan en uiteraard vele soorten varens. Overal staan bordjes te waarschuwen dat kauriwortels heel dicht onder de grond zitten en heel gevoelig zijn. Deze reuzen kunnen door beschadiging van hun wortels sterven! En er zijn tot in de vijftiger jaren duizenden van deze woudreuzen omgekapt om meubels en ander houtwerk van te maken.

Even kijken we nog bij de 'outlook' bij de Rickers walk. Het pad gaat hier steil omhoog langs o.a. kauri's van verschillende leeftijd. Daardoor zien we hoe ze veranderen in leeftijd; de aanvankelijk kransgewijs staande takken vallen eraf, zodat op de lange duur die kaarsrechte takloze stam ontstaat.

Verder gaat het zuidwaarts. Heel veel weilanden vol met koeien, die vaak van het ene weiland naar het andere wandelen via een oversteek over de weg. We gaan bij Baylys Beach kijken. Je kunt daar over het strand rijden. De golven zijn wild en woest en levengevaarlijk op in te zwemmen of surfen. In Dargaville doen we boodschappen en rijden door zoete-aardappel-land en maïsvelden naar Pahi. De camping ligt aan een zij-inham van de Kaipara Harbour.

We kunnen een plaatsje uitkiezen op een veld aan het water. Opnieuw een schitterende plek. Voor ons op het 'wad' meeuwen, oystercatchers en sternen. Deze laatsten vliegen over het water, nemen een 'aanloop' omhoog om dan loodrecht in het water naar visjes te duiken. Als het water verder wegebt komen er veel meer scholeksters hun kostje scharrelen. Later vliegt het grootste deel weg. Degene die hier blijven, leggen de bek op de rug en rusten uit.Hier kunnen we uren naar kijken. Straks de laatste nacht in onze camper; morgen moeten we hem voor vier uur in Auckland gaan inleveren.