Woensdag 28 januari 2009. Door de Coromandel peninsula.

Het is nog al bewolkt en de zee is onrustig, daarom moeten we de plannen voor vandaag wat wijzigen. We kijken even op Hot Water Beach. Daar kun je bij eb je eigen thermale badje graven; het warme bronwater komt daar zo de grond uit.Het is vanmiddag om half 4 pas eb dus maken we eerst de wandeling vanaf de parkeerplaats naar Cathedral Cove. Een schitterend stuk omhoog en omlaag langs kliffen en baaien tot we bij een stuk strand komen waar een rots als een poort de zee ingaat. Als je er onder staat lijkt het op het plafond van een grote kerk. In zee staan ook nog grote rotsen. Vanaf een van de wanden stroomt een watervalletje naar beneden het strand op.Overal er omheen groeien grote bomen en struiken. We kijken er even rond op de twee strandjes. Ondertussen zijn er ook kanovaarders geland die vanaf de zee alles aan het bekijken zijn. De zee is nogal wild en als we op de terugweg (wel eerst een hele klim!) bij Gemstone Bay langsgaan waar een snorkeltraject is uitgezet, zien we dat het wordt afgeraden om te gaan snorkelen als 1 de zee niet kalm is, 2 de zon niet schijnt en 3 als het eb wordt. Al deze 3 dingen zijn van toepassing dus besluiten we om nu niet de zee in te gaan. We gaan de Pacific High way verder rijden helemaal het schiereiland rond. Dat is weer eens fantastisch.We doen wat havendorpjes en strandjes aan, kijken rond in Coromandel en nadat we de 5000 kilometergrens zijn gepasseerd net voorbij Thames, zoeken we een camping op in Miranda die een groot thermaal zwembad heeft. Dus gaan we eerst een half uurtje dobberen in het warme water voordat we een potje koken en plannen maken voor de laatste dagen

Donderdag 29 januari 2009. Door Northland-naar Goat Island..

Northland, zo wordt het noordelijkse deel van Noordereiland genoemd. We hebben nog een paar dagen te gaan en willen nog zo veel mogelijk in deze noordelijkste punt bekijken. Vlak bij Miranda ligt het Robert Findlay Wildlife Area.Een beschermd natuurgebied waar veel watervogels zijn. We zijn er op een apart moment, want er is vanaf 5 uur deze morgen een ringsessie en registratie van vogels aan de gang. Daarvoor moeten ze uiteraard eerst gevangen worden. Eeen man die de hele operatie leidt (er zijn zo'n 25 vrijwilligers bij betrokken) legt ons het een en ander uit bij de 'hide' aan het water. Het aantal waadvogels in fenomenaal. Zo af en toe vliegen wolken van 'knots', godwits, scholeksters en stilts over. Op een gegeven ogenblik houden de mensen zich heel stil en blijven in dekking, zodat het rustig wordt boven een bepaalde zandbank. Dan wordt een laatste afstemming gemaakt tussen de diverse groepen vrijwilligers en werpt een kanon een groot net uit. Daar duikt dan iedereen op af, worden er doeken over de vogels gegooid om ze rustiger te houden en kan het ringen beginnen. We kunnen mee gaan kijken zegt de vogelaar, terwijl hij tussen de draden van een 'life electric fence' doorkruipt (over de onderste draad liggen enkele jute zakken), door de mangrove struikjes crosst en een troebele kreek oversteekt. Wij willen onze sandalen niet nat maken en doen ze uit. Niet slim als al gauw blijkt. Ik loop (blijkt later) 12 sneeën in mijn voeten op! Nart heeft er slechts enkele omdat hij voorzichtiger het water doorgaat. Tussen al de gewone schelpen die hier centimeters dik overal liggen, liggen ook vlijmscherpe oesterschelpen.

Mijn voeten zijn doordrenkt van het bloed. Toch kijken we eerst bij het ringen van de vogels. Met de sandalen aan lopen wij dus terug naar de camper, wassen de rotzooi en het bloed met dettolzeep weg en plakken er her en der pleisters op met flink veel jodium.

We kijken verderop bij het infocentrum van dit park en proberen de vogels die we hebben gezien op informatieborden terug te vinden. Dan rijden we door over de Pacific Coast Highway. We kijken even bij de Kawakawa Bay met diverse eilanden voor de kust.We lunchen aan het levendige strand van Maraetai. We blijven de Pacific Coast Highway volgen totaan de voorsteden van Auckland.

Opeens zitten we dan in een wereldstad met ontzettend druk verkeer, 6- of 8-baans wegen èn een vreemd systeem aan borden en baanvakken. We moeten continu een van de twee rechtse banen aanhouden, terwijl ook links veel sneller verkeer langs komt racen. We steken diverse bruggen over waaronder de hele grote over de Waitemata Harbour.

Bij een 'service station' moeten we de tol gaan betalen voor een nieuw stuk van deze weg no 1. Sinds afgelopen zondag (4 dagen geleden dus) is er een nieuw electronisch systeem in gebruik genomen om de tol te heffen. Eigenlijk wordt iedereen geacht die via internet te betalen! Wij kopen er gelijk maar de terugweg bij voor 2 x NZ$2.

Bij Warkworth gaan we weer van de 1 af, doen daar de i-site aan voor camping info en doen boodschappen bij de New World.

Dan rijden we over kleine achteraf kronkelweggetjes naar Leigh en de iets verder gelegen camping 'Goat-island' . Een weids opgezette simpele camping met een aantal oude opgeschilderde caravans als vakantiehuisjes, een grote biljarttafel en een oude piano in de gemeenschapsruimte. We voorzien de voeten van enkele nieuwe pleisters en gaan bij het echte Goat Island snorkelen, 200 meter verderop. We zien er diverse mooie vrij grote vissen als snappers, goatfishes en parores. Ik zie een grote donkere stingray. Dit willen we morgen nog een keer doen. We zijn daarna nog wel een tijdje bezig om het zand uit de sneeën onder de voeten te verwijderen.

Vrijdag 30 januari 2009. Verder naar het noorden, Bay of Islands.

Mijn voeten doen pijn!! Met die sneeën in mijn voetzolen is lopen pijnlijk! Toch maar niet snorkelen dan, even wachten tot de boel weer een beetje geheeld is. We rijden het eerste stuk over ongeasfalteerde wegen, smal en zeer bochtig. Vandaar dat het eerste deel van onze reis vandaag niet zo op schiet. In Wellsford tanken we en gaan dan noordwaarts door. Iets verder gaan we de Twin Coast Discovery route achterna naar Mangawhai Heads. We lopen (au au)achter het infokantoortje een boardwalk een berg op naar een uitzichttoren. Mooi uitzicht op de kust en de dichte bossen. We kijken ook even aan het strand. Er zijn hier voor de bad- en surfgasten spiksplinternieuwe toilet en doucheruimtes neer gezet.Er is ook een strandwacht en een reddingsboot ligt klaar. Niet ten onrechte, want er zijn metershoge surfgolven.

Aan het druk bezochte strand van Waipu Cove lunchen we aan een picknicktafel in de zon.

We blijven dan op de 1 voor Kawakawa, waar we de 'Hundertwasser' Toiletten gaan gebruiken en bekijken uiteraard. Deze Oostenrijkse kunstenaar woonde hier zo'n 25 jaar en ontwierp deze meest gefotografeerde toiletten van Nieuw Zeeland. Ze zijn in zijn stijl gedecoreerd met gekleurd keramiek- en flessenglas mozaieken. Gras en planten groeien op het dak. Heel apart! In het theehuis aan de overkant van de weg (met een spoorrails in het midden) drinken we wat op het terras. Dan gaan we door naar Paihia, waar we de Haruru waterval bekijken die net buiten de stad ligt.

Er is hier een groot aanbod van campings. We kiezen voor Beachside Holiday Park. Zonder meer een goede keus. We zitten direct aan het strandvan de Bay of Islands. De stoelen gaan naar buiten, we nemen iets te drinken en genieten van het uitzicht. Terwijl ik mijn voeten nog wat meer rust gun loopt Nart nog een stuk van het kustpad, dat langs de waterkant van de camping loopt. Een mooi pad dat naar Paihia doorloopt. Na een uurtje is hij terug met veel mooie foto's. Morgen gaan we de oversteek naar de westkust maken, de een na laatste dag in NZ.