Donderdag 15 januari 2009. Abel Tasman Nationaal Park.(Marahau)

Om zeven uur zijn we er al uit. We gaan weer leuke dingen doen! Om half negen staan we aan de overkant van de straat, tegenover de camping bij het AbelTasmancentre klaar voor de kayak-wandeltocht in het nationale park.

Eerst krijgen we met 3 andere stellen uitgebreid uitleg over hoe met zo'n zee-kayak om te gaan. Hoe de spullen waterdicht op te bergen zijn, hoe de neopreenspatwaterjurk aan te doen, hoe de kano in te stappen, het roer in te stellen etc.

Dan zetten we de kayaks op een aanhangwagen, die met een tractor naar het brede strand wordt gebracht. Het is nu eb en hier is een groot verschil tussen eb en vloed. We schuiven de kayaks in het water en peddelen langs de oever de baai uit. We krijgen op de rotsen aan de kust enige 'Pied shags' te zien, die geheel op hun gemak blijven zitten, hoe dicht we ze ook naderen. na drie kwartier peddelen gaan we naar een het strandje in Appletree Bay.Daar krijgen we wat sap en koekjes en rusten even uit voor we oversteken naar Adele Island.

Bij deze oversteek merken we dat door de grotere golven peddelen niet meer genoeg is: Er moet gekayakt worden. Een eerste serie golven die door een passerend jacht wordt veroorzaakt, gaan we voor de zekerheid nog haaks in. Maar dan merken we dat dat absoluut niet hoeft met deze zeer stabiele boten. We blijven dan ook op koers bij de volgende passages.

Over wat onrustiger water steken we over naar Watering Bay, waar we de kayaks opeen moeten proppen. Het is er namelijk nogal druk en ook hier wordt het nu vloed. We krijgen daar een lunch . Vervolgens worden we om 1 uur opgehaald door de watertaxi, die ons in vliegende vaart, bokkend over de golven langs Pinnacle Island ('fur seals') naar Bark Bay brengt, waar we aan de wandeling terug naar Torrent Bay (7,8 km) kunnen beginnen.

De 'coast track' voert ons heuvel op heuvel af langs dicht begroeide afgronden en diverse baaien en dalen. We passeren diverse beken, die we steeds met bruggen oversteken. Een keer is er een hangbrug over een prachtige kreek, waar enkele kayaks varen. Om 15.20 uur bereiken we Torrent Bay, waar we het strand opgaan om op de watertaxi te wachten en wat te zwemmen. Na een half uurtje komt de watertaxi en kunnen wij terug naar de camping. Het is inmiddels helemaal vloed geworden en de boot vaart niet tegen het strand aan, maar gaat zo een klaarstaande trailer op en we worden achter een tractor zo naar de ingang van de camping gereden! Heel apart!! Alles bij elkaar een ontzettend leuke dag weer, deze laatste op Zuidereiland. Morgen steken we over.

Vrijdag 16, zaterdag 17,zondag 18 januari 2009. Naar Noordereiland, Paraparaumu, Wanganui.

Half zeven op en half acht de poort uit. Hoewel de afstand naar Picton maar 190 kilometer is doen we er bijna 4 uur over om er te komen. Vooral het laatste stuk vanaf Havelock is een kronkelige bochtige weg. Wel steeds mooie vergezichten over de Queen Charlotte Sound. Onderweg zijn we nog even gestopt bij de Pelorus rivier en de gelijknamige brug erover. Om half een vertrekt de ferryboot van Bluebridge. In tegenstelling tot de heenvaart is het nu mooi weer en kijken we lange tijd buiten naar de omgeving waar we doorvaren.Vier uur precies rijden we de ferry weer af. Om half 5 staan we bij Jeannette en Ray voor de deur in Khandallah. Die zijn nog steeds in hun 'bach' aan de Bay of many coves, waar wij met kerst ook waren. Er is verder niemand thuis dus zetten we de tas met warme kleding (die we niet nodig hebben gehad) voor de deur met een briefje erbij en rijden door naar Paraparaumu waar Tante Willie en Oom Philip wonen. We zoeken voor de nacht de camping op in Paekakariki vlak voor Paraparaumu, koken een potje, doen nog een wasje en gaan vroeg te bed.

We hebben wel vanuit Abel Tasmanpark een mailtje gestuurd dat we zaterdag op bezoek willen komen maar zijn niet meer in de gelegenheid geweest om een antwoord te lezen hierop. Om een uur of half twaalf vallen we dus binnen. Kort daarna komt ook dochter Lucille met haar vriend Ross op bezoek. Het worden gezellige uren waarin veel herinneringen worden opgehaald. 's Avonds zetten we skype aan en krijg ik eerst Harold en later ook Rohan te zien en te horen. Rohan laat vol trots zijn sneeuwpop-plakwerk zien. Hij kan mij alleen maar horen want er is hier geen webcam. We blijven overnachten en 's morgens gaan de gesprekken gewoon weer door. Tegen twaalven nemen we dan toch hartelijk afscheid en spreken af contact te houden. We krijgen nog een mooie kalender van NZ mee.

We rijden langs het strand in Paraparaumu en kijken even of Matt en Vickey toevallig thuis zijn. We hebben hen ontmoet in Vietnam in Halong Bay en een adres meegekregen. Ze zijn er niet maar we laten wel even een briefje achter. We rijden door naar het vogelpark in Waikanae, waar we zien hoe de palingen worden gevoerd en waar we een korte wandeling maken. Er zijn ook kiwi's in een donker hok; we krijgen ze niet te zien. Wel zien we de zeldzame Tuatara (hagedis), wat uiltjes en heel veel eenden. Dan gaat het door naar Wanganui waar we een camping aan het Kaitoke meer vinden. Het heeft vandaag voor de verandering nogal eens geregend en er waait een stevige wind. We zijn begonnen aan de ontdekking van het Noorder Eiland, waar de temperaturen hoger zouden moeten zijn.We zijn benieuwd!!