Zondag 4 januari 2009. Moeraki, boulders en pinguins

Er moet nodig een was gedraaid worden en het is weer tijd om ReisMee te updaten. Daarom besluiten we om vandaag maar een kleine rit te doen en vroeg een camping op te zoeken. We rijden langs de mooie kustweg in zuidelijke richting. Onderweg bij Kakanui zien we rotsformaties in zee met duizenden vogels erop: meeuwen, aalscholvers, sternen en allerlei andere soorten. Bij Moeraki gaan we natuurlijk de Boulders bekijken: grote ronde bollen op het strand die er bizar uitzien. Sommigen zijn in stukken, maar de meesten zijn heel en zo'n 2 meter in doorsnee met verschillende patronen erop. De geleerden zijn er nog niet uit wat de oorsprong is van deze super knikkers. Om 12.00 uur zijn we op de camping van Moeraki, pal aan het haventje en met zicht op de Boulders; een schitterend plekje. De was gaat in de machine en ik schrijf het verslag bij en zoek de foto's uit. Een lastige klus: er zijn zoveel mooie plaatjes. Het weer is trouwens nog steeds goed, meestal zon en af en toe een wolkje. Tegen zessen gaan we naar de vuurtoren aan de Beach Road. Er zouden daar geel-ooog-pinguins te zien zijn en zeehonden en of zeeleeuwen. Er is een heel stuk afgezet met draad om de pinguins rustig te kunnen laten broeden. We zien meteen bij aankomst op het uitzicht-plateau al geel-oog-pinguins in de baai onder ons uit het water 'klimmen' en het strand op banjeren met hun roze voetjes. Heel komisch want sommigen struikelen of glijden uit of tuimelen om. Tegen de helling en in de bosjes horen we jonkies om eten krijsen. Er zijn ook tientallen zeehonden te zien, de meesten liggen lui op de rotsen of op het zand. We lopen nog even boven langs de draad en zien daar een verdwaalde pinguin op zoek naar zijn jong. Op de een of andere manier is die de helling opgeklommen en onder de draad heen gekropen en staat wat verdwaasd om zich heen te kijken. We kunnen er heel dicht bij komen (zo'n 3 meter) en hem goed bekijken. Vlak achter de draad een eindje verder op is een jong dat door ma wordt voorzien van eten. Een grote meeuw probeert het jong eten afhandig te maken, maar die verweert zich prima. Wat is dit schitterend om te zien. De geel-oog pinguin is vrij zeldzaam en wij zijn precies op het goede moment op de juiste plaats. Na het eten lopen we nog even naar het vissershaventje en gaan bij Fleur's Place wat drinken . Zowel de Lonly Planet als Laura maakte ons attent op dit uit 'sloophout' en golfplaten opgetrokken restaurantje waar vooral verse vis op het menu staat. Je moet dagen van te voren reserveren om er te kunnen eten. Het is er danook goed druk, maar aan de bar kunnen we wel wat te drinken krijgen. Leuk plekje!

Maandag 5 januari 2009. Naar Dunedin en Otago Peninsula.

Al vrij vroeg rijden we richting Dunedin, zoveel mogelijk via de weg langs de kust. Bij 'Shag-bay' slaan we af omdat er op ons kaartje zeehonden/zeeleeuwen ingetekend zijn. Via een klein paadje komen we boven het strand uit en zien daar weer tientallen zeeleeuwen en zeehonden. Ze zijn tamelijk actief met stoeien, zwemmen en vechten om het beste ligplaatsje.Heel dichtbij ligt een grote mannetjes 'fur-seal'en houdt ons in de gaten. In zijn buurt liggen een aantal vrouwtjes. Ook nu weer zijn we precies op de goede plaats om dit te zien.Schitterend!! De weg verder langs de kust is ook weer uitzonderlijk mooi met de ene na de andere baai en het gaat voortduren omhoog en omlaag. In Dunedin maken we een stadswandeling langs historische gebouwen en gaan dan bij een reisbureau ('Flight Center'), het vervolg van onze reis regelen. We boeken een vlucht van Adelaide via Darwin naar Singapore op de 26e februari. We hebben dan zo'n 3 weken de tijd om in Australië met een camper van Sydney via Melbourne naar Adelaide te trekken, voornamelijk langs de kust

Het is al half zes als we Dunedin uitrijden en naar de Otago Peninsula rijden. De weg ernaar toe slingert langs het water. Op de uiterste punt (Taiaroa Head) staat een vuurtoren en is het Albatros-centrum. Dit is de enige plek in de hele wereld waar albatrossen op het vaste land nestelen. We krijgen uitleg over deze kolossale vogels met een vleugelbreedte van 3 meter, bekijken een video en lopen dan achter het gebouw omhoog naar een uitkijkruimte. Er vliegen een viertal albatrossen rond en we zien een aantal nesten waar ouders op zitten te broeden. Onder ons is een rots waar het wemelt van de aalscholvers en meeuwen. Een prachtig gezicht waar we geen genoeg van krijgen. Het is al tamelijk laat als we de camping in Portobello (zo'15 kilometer terug) opzoeken. Helaas die is vol! Balen want nu moeten we helemaal dezelde weg weer terug. Bij St Kilda Beach aan de andere kant van het schiereiland en vlak bij Dunedin is wel plek gelukkig. Het is een van de vele Kiwi-campings die overal in Nieuw Zeeland te vinden zijn.We kijken weer terug op een mooie en zeer geslaagde dag!

Dinsdag 6 januari 2009. Verder langs de Caitlins Coast.

Via Tomahawk Beach rijden we over de kustweg richtig Catlins. Dit is de streek tussen Dunedin en Invercargil waar weilanden,regenwouden, woeste en stille baaien en witte stranden te vinden zijn. Er zijn prachtige wandelingen te maken en er is veel dierenleven te zien. De weg die er door loopt kronkelt tussen bergen door en daalt en stijgt voortdurend. Het eerste doel vandaag is een stuk kust aan het eind van de Beach Tunnel Road. Daar zetten we de camper op een parkeerplaats. Via een klaphek komen we op een pad tussen twee omheiningen door, dat steil langs de helling naar beneden gaat. Zo komt al snel de grillige zandsteenkust in zicht, waar dit uitstapje om te doen is. Het laatste stuk van het pad naar het strand en water gaat door een tunnel met 75 treden, die met de hand dwars door een rots heen is uitgehouwen. Op het strandje beneden is een minibaai tussen de hoge rotsen.Heel indrukwekkend. Het strand zit vol meeuwen die zich te goed doen aan de krill die hier is aangespoeld. Dan pikken we de Southern Scenic Road weer op. Via Brighton gaat het meer landinwaarts over een hoge kam langs het Lake Waihola af. Opnieuw een prachtige uitzicht daar. Over hult en bult gaat het naar Balclutha waar we bij de Info een kaartje halen met allerlei bezienswaardigheden in de Catlins er op. We volgen de Southern Scenic Route nog steeds. Nu via Kaka Point over een gravelweg naar Nugget Point.Daar is een wandelpad naar de vuurtoren die hoog op een alleenstaande rots is gezet. Om de rots heen zien we weer een flink aantal 'furseals' en zeevogels. Helaas is nu de afstand tot de zee door de hoogte erg groot, zodat we niet kunnen zien of er ook zeeolifanten of zeeleeuwen bij zijn. Via Owaka en een stukje HW1 gaat het eerst naar Purakanui Falls. Vanaf een aardige picknick plek is het 10 minuten wandelen naar de waterval door een prachtig dicht begroeid bos met allerlei soorten varens. Eerlijk gezegd is het bos interessanter dan de waterval. Dan gaat het naar Purakanui Bay, waar we voor de komende nacht een DOC-campsite opzoeken. Dit is een zgn 'basic' kampeerplek; er zijn toiletten en er is water en de rest moet je zelf verzorgen. De gravelweg daarheen is smal, vol bochten en hellingen. We vinden een mooi plekje en lopen eerst even over het strand en maken wat foto's van de kust en de vogels. Langzamerhand komen er links en rechts nog wat tentjes en campertjes bij op deze mooie plek direct aan zee.

Woensdag 7 januari 2009.Verder door de Catlins tot Invercargill.

Vandaag vervolgen wij onze reis door de Catlins, een bergachtige streek in het zuiden van het Zuidereiland. We zien onderweg watervallen, witte zandstranden waar het water helaas te koud is om er te zwemmen, grote baaien met schitterende rotsformaties waar zeehonden, zeeleeuwen, zeeolifanten, pinguins, dolfijnen en walvissen te spotten zijn. Overal zien en horen we vogels op onze wandelingen naar de watervallen, baaien en uitzichtpunten hoog op de rotsen, waar meestal een vuurtoren staat. In Curio Bay waar in de rotsen op het strand versteende boomstammen en plantenresten te zien zijn bij eb ligt 1 geel-oogpinguin. Bezoekers lopen er om heen en hij/zij laat zich geduldig fotograferen. Bij Waipapa Point waar een mooien vuurtoren staat, ligt 1 zeeleeuw op het strand. We kunnen er dicht bij komen maar zijn voorzichtig: hij heeft scherpe tanden en is sneller dan je zou denken. Helaas hebben we nog geen walvissen en dolfijnen gezien maar we zijn Nieuw Zeeland nog niet uit dus wie weet. In Invercargill (wat een naam!) doen we boodschappen en daarna zoeken we een camping op in Awarua, vlak bij zee. Morgen gaat het richting Milford Sound aan de westkust. dat moet zeer spectaculair zijn!