Vandaag zaterdag de 20ste gebruiken we om wat uit te rusten, verhalen en foto's te versturen in Kuranda, en de camper schoon te maken. Het is benauwd warm vandaag dus rustig aan. vandaag zet ik ook de 1000ste foto op de site. ik had nooit gedacht dat we dat zouden halen, op naar de 2000.(2009?) Hartelijke groeten allemaal, voor de laatste keer uit Australie. (voorlopig tenminste). Hieronder nog de verhalen van de afgelopen 3 dagen.

17 december 2008 Daintree National Park en Cape Tribulation,

Vandaag hebben we het voor ons noordelijkste punt aan de Queenslandkust bereikt: Cape Tribulation. De weg verder naar Cooktown is alleen geschikt voor 4 weel drive en wij gaan ons daar niet aan wagen. Bovendien zijn we dan niet verzekerd. Er is hier van alles te doen en te zien. Vannacht trok de ene donderbui na de andere over met heel veel regen.We moesten zelfs de achterklep (die we met een muskietennet hebben afgedicht) sluiten omdat anders de hele inboedel nat werd. 's Morgens was het weer prima. Tot onze verrassing hadden we een internetverbinding dus toen maar even meteen een update verstuurd. Nadat we met de kabelferry de Daintree-river zijn overgestoken en we opnieuw een pracht uitzicht hebben gehad over de kust rijden we door naar het 'Tourist Discovery Center'. Daar kunnen we 4 verschillende circuits doen door dit gedeelte van het tropisch regenwoud met behulp van een audioapparaat en een informatieboekjeboekje.Er zijn wandelplatforms en een boomtoppentoren en op een makkelijke manier krijg je heel veel informatie over de bomen, planten en dieren van het tropisch regenwoud. Vooral de grote varenbomen en de vele palmboomsoorten wekken grote bewondering. Ondanks een aantal regenbuitjes brengen we hier een paar uur door.Het is echt helemaal te gek! We zien prachtige vlinders en vogels alleen de Casuwaris laat zich vandaag niet zien. Daarna gaan we genieten van ambachtelijk gemaakt ijs bij de Daintree Icecream Factory waar we 4 soorten proeven :kokosnoot, mango,black sapotee (met chocoladesmaak) en Wattleseed (met mokkasmaak). Heerlijk! Allerlei soorten fruitbomen staan op het terrein.Dan rijden we door naar het uitkijkpunt bij Cape Tribulation. Uitzicht over de mangrovebossen, het strand, eilandjes en het tropische regenwoud dat hier tot aan de kust reikt. We zoeken een camping op en koken een potje, flesje koele witte Australische wijn erbij en zo komt ook deze dag weer tot een eind. Nog 3 dagen tot aan ons vertrek, er staat nog van alles op ons programma..

18 december 2008. Cap Trib, Dubuji Boardwalk - Mareeba Wetland Reserve.

Na het ontbijt wandelen we via het strand naar de Dubuji Boardwalk. Die is slechts 1,8 km lang en dus nog te doen voor de 11 uur check-out tijd van de camping. Er staan vooral heel veel 'Fan'-palmbomen in dit gebied; we zien verschillende soorten krabben en we horen als we bijna weer bij het strand terug zijn horen we een enorm kabaal, alsof er generator staat te loeien. Dichterbij blijkt het een kikkerkoor te zijn.

We rijden de weg terug richting Mossman, waar we in een kleine winkel wat boodschappen doen. Een paar km verder nemen we de afslag richting Mt. Molloy. Dit is een gestaag stijgende weg door uitgestrekte bossen, die dan ook twee uitkijkpunten over de kust oplevert. Eenmaal weer aan het dalen verdwijnen de bossen en rijden we door bewoond gebied met weilanden afgewisseld met ruig terrein. Bij Mt. Molloy gaat het links richting Mareeba. We zijn opeens weer in een soort outback landschap van hoog gras en bomen. Langs de weg staan borden die voor roadtrains waarschuwen en voor 'cattle'. Overal staan grote termietenheuvels.

We rijden naar het Mareeba Wetland Reserve via een 'unsealed road' van 7 km. De weg is in redelijk goede staat. We hoeven slechts één maal door enkele centimeters water te gaan.

Bij het infocentrum van het reservaat kunnen we horen wat er te doen is: kajakken, wandeltracks en boottochtjes. We kunnen nog een rondje mee met de baas, die is even bezig een stukje grond af te branden. Hij neemt ons even later mee voor een trip van 3 kwartier in zijn electrische boot over de plas. We krijgen er allerlei soorten ganzen, eenden, aalscholvers, jacara's, reigers, en slangenhalsvogels te zien. Boven de brand zweven jagende zwarte wouwen . De hele plas is tot aan het oppervlak gevuld met waterplanten : lotusbloemen in het midden, en veel kleinbladige waterlelies in de ondiepere delen van het water.

Na de tocht drinken we thee en koffie in het infocentrum. Tot ons verbazing komen er drie emoes aanlopen. Ze stappen nog net niet de deur binnen. Och die komen enkele keren per dag aanlopen, weet de bazin te melden. We hebben van haar als mogelijke overnachting het rodeopark in Mareeba opgekregen en rijden daar heen. Het ligt enkele kilometers ten oosten van het dorp. Het rodeoterrein met hoge tribunes wordt omgeven door grote grasvelden met allerlei kraampjes en toiletgebouwtjes. Na her en der wat nagevraagd te hebben komen we bij ene Brian in zijn grote campervan uit. Hij vertelt wat over het reilen en zeilen hier. We kunnen gerust naar de kangoeroes gaan kijken, die op een grasveld verderop zitten. Als je maar een afstand van zo'n 30 meter in acht neemt. Verder is er een trail, waar je nog kunt wandelen. Maar let op de slangen. Ook in de toiletgebouwen kunnen er zitten! De slangen daar die hoog zitten, zijn normaal gesproken geen probleem. maar die op de grond liggen wèl, vooral de bruine.

Tijdens het eten klaarmaken, blikt het gas opeens op te zijn! We krijgen van Brian een gasfles te leen, zodat we door kunnen. Dat is heel aardig.

Als de schemering invalt en de muggen lastig worden, besluiten we toch maar binnnen binnen te gaan zitten.Het is hier heerlijk koel als de zon onder is. We zitten op een soort hoogvlakte. Alleen wemelt het binnen de kortste tijd van de kleine vliegjes die door de mazen van ons muskietennet kunnen. De hele lamp zit vol net als het net. Dan het licht maar uit en slapen, nou slapen? Nart ligt de halve nacht weer te hoesten, net als gisteren. Daar moeten we morgen iets voor halen!

19 december 2008. Mareeba - Kuranda - Kuranda Rainforrest Accomodation Park.

Om 6 uur klopt er iemand op de raam! Het is de overbuurman, die vertelt dat er iets verderop heteluchtballons opgelaten worden. Ik draai me mopperend om, Nart gaat buiten kijken en ziet inderdaad 3 ballons in de lucht. Even later komt de vierde achter de bomen uit. Op de voorgrond staat een grote groep kangoeroes. Die zijn interessanter. Op de ballon staat Australië; stereotyper beeld voor Australia is er niet. Twee kangoeroes zijn aan het thaiboksen. Af en toe stoppen ze alsof ze naar een coach luisteren, die de tactiek voor de volgende ronde doorgeeft.Verderop gaan 3 kookaburra's behoorlijk te keer.Nart komt enthousiast met mooie plaatjes, filmpjes en geluidsopnames terug. Om half tien rijden we door door een landschap vergelijkbaar met het Mt. Molloy - Mareeba traject. Bij een pharmacie kopen we een 'dry cough' siroop, omdat Nart al drie dagen zijn longen uit zijn lijf hoest. Terwijl hij geen koorts heeft of zelfs maar verkouden is! Het laatste stuk voor Kuranda is weer compleet jungle. Daar tanken we nog eens voor $10. Daar moeten we genoeg aan hebben. Rond half elf wandelen we naar het oude treinstation. Het ziet er heel erg opgeleukt uit, met zijn ouderwets treintje, perrons vol tropische plantenbakken, oude bordjes etc. Er is ook een 4 kilometerlange cabinelift naar Cairns v.v. Je kunt hier boottochten maken op de Barronrivier en een infobord geeft de wandelingen in en rond het dorp aan en eentje begint aan de rivier bij het station. Die volgens wij eerst een stuk en dan gaat het het bos in dat vol staat met afschilferende bomen: bijna allemaal Eucalyptussen. Voortdurend horen we cycaden-concerten en het wemelt er van de vogels. We steken een zijrivier van de Barron River over en volgen dan de Jumrum Creek Walk. Het bos verrandert. Er staat veel rotan met de stekel-tentakels. Kleine hagedissen zoals we al eerder hebben gezien zitten op de grond. Een kreek wordt overgestoken Een lang slank wespachtig insect steekt in Narts hand. In een reflex schudt hij hem eraf, maar het doet flink zeer.

Via een kort pad gaat het weer terug naar het centrum van Kuranda. We zien weer eens een Australian Brush Turkey,(dat is dezelfde die wij jungle-kip noemen). Kwart voor een zijn we in het centrum terug. We bekijken de ronde winkelgallerij met allerlei boutiekjes. Aardige dingen maar wel peperduur! We drinken wat op een terras. De camping waar we heen willen heeft internet dus laten we dat hier maar even voor wat het is. Na wat boodschappen te hebben gedaan, rijden we naar de Barron watervallen. Er is een canopy-boardwalk, die naar een uitzichtspunt bij een stationnetje leidt, vanwaar die watervallen te zien zijn.De trein maakt daar net een korte stop op weg terug naar Cairns.

Opnieuw een heel aardige wandeling. Het gaat langs een steile helling, waarbij we meestal op halve hoogte van de bomen lopen. Vanaf het Barron Falls treinstation heeft men een uitstekend zicht op de hoge watervallen. Ze kunnen (op foto's te zien) veel meer water hebben, maar ook nu zien ze er wild uit. We lopen dezelfde boardwalk weer terug en rijden dan nog even naar het panoramapunt Wrights Lookout. Vandaar kan men Cairns zien liggen.

We rijden naar het Kuranda Rainforest Accomodation Park, waar we twee nachten zullen blijven. Het is een klein plekje met veel schaduw waar we staan, maar de camping zelf ziet er heel netjes uit.

Om de hitte uit ons lijf te halen liggen we al snel en vrij lang in het zwembad te dobberen. Om het zwembad heen loopt een jong reiger-gezin: pa, ma en drie kleintjes.Op het terrein zijn ook wallebies en kookaburra's . Bij het invallen van de schemering geven 3 kookaburra's een lach-concert vlak voor onze camper. Onwillekeurig moet je dan meelachen.

Omdat de gasfles gisteren leeg was kook ik een potje in de kampkeuken. We schrijven de verhalen, bekijken de foto's en maken plannen voor morgen, de laatste hele dag (voorlopig?) in Australië. Zondag is het camper inleveren en vertrek naar Wellington.