Het eerste dat we vanochtend doen is naar het toeristenkantoortje lopen om navraag te doen over ons vertrek. Dat gaat dus niet gebeuren, het vliegveld is nog steeds door demonstranten bezet en de politie gaat vooralsnog niet tot actie over. De juffrouw belt met Garuda waarmee wij naar Australie vliegen en vertelt dat onze vlucht is verschoven naar donderdag de 4e, als dan tenminste alles weer normaal is. Flink balen dus... maar het is niet anders. We gaan iets zoeken om in tussentijd te doen. We zitten hier op een goede lokatie; wat dagtripjes misschien en maar afwachten en hopen dat alles gauw opgelost wordt. Onze camper zal in Darwin nog even op ons moeten wachten hoewel de tijd wel krap wordt om naar Cairns te rijden en ook nog leuke dingen onderweg te zien en te doen. We registreren ons op de site van de Nederlandse ambassade als gestrande Nederlanders .Tot zover de actuele stand van zaken.

Hieronder is nog het verslag van gisteren te lezen. We houden jullie op de hoogte....tijd genoeg.

28 november 2008. Wel of niet naar Australië? en Ayutthaya, buiten de rivieren.

Onderwerp op de tv vandaag is dat de overheid het vliegveld heeft omsingeld in voorbereiding op nadere acties. Dat klinkt zeer heftig. Hopelijk gaat dat allemaal niet escalleren.

We ontbijten pas tegen half negen, huren dan om de hoek twee fietsen en gaan tegen 10 uur pas op pad.

Het doel vandaag is het bezoek van een aantal tempels buiten de rivieren, die de binnenstad omvatten. Onderweg komen we langs een universiteitsstadion waar tribunes volstudenten klaar zitten voor een of andere wedstrijd? Er zijn 'cheerleaders' die een soort zwart ninya pak aanhebben.

Als eerste bezoeken we Wat Thummikarat, die vooral opvalt door een reuzenbuddhahoofd in een lotusbloem op het voorplein. Links staat een grote stupa, die omgeven is door vele leeuwen. Twee hoge muren met even hoge zuilengallerij geven je een induk van hoe groot deze zaal geweest moet zijn.

Vervolgens rijden we de brug over en slaan na enige tijd een klein weggetje in dat ons tussen de overstroomde velden aan de noordkant van de stad door leidt naar Wat Phu Khao Thong. Deze grote witte chedi -stupa zien we al van verre over het water staan. Hij ziet er nog heel gaaf uit, ondanks dat de bovenbouw aardig overhelt. We lopen er een rondje omheen en gaan er dan op via een steile trap. Iets verderop staat een groot standbeeld van Koning Naresuan, die vroeger hier de Burmezen heeft buitengewerkt. Op de rotonde om hem heen en de oprijlaan worden allerlei versieringen aangebracht: massa's hanen in diverse maten en uitvoeringen, vlaggen aan lange flexibele bambstokken, goud- en zilverkleurige potten. Zou er een feest op komst zijn?

Dichter bij de stad bekijken we Wat Na Phra Meru. Deze is aan vernieling ontkomen, doordat de Burmese bezettingsmacht dit gebouw vroeger als hun kwartier hebben gebruikt. Binnen staat een 6m hoge Buddha.

Tegen 12 uur rijden we naar het TAT reisburo vlak bij ons hotel om na te vragen over Garuda Airlines. Deze heeft laten weten dat morgen ,zaterdag dus, vanaf 18.00 uur er weer gevlogen gaat worden. Voor we onze opluchting daarover uitspreken, vragen we of er (hopelijk geen) erge dingen zijn gebeurd. We regelen bij haar voor morgen avond een rechtstreekse taxi naar het vliegveld om 21.30 vanaf het hotel. Zo voorkomen we allerlei mogelijke toestanden en files in Bangkok.

We eten een hapje bij buurman the Sun. Tineke checkt daar tussen de bedrijven door de e-mail. Josephine met actuele berichten en dat de Nederlandse expats vereniging de Nederlandse slachtoffers op een hap stamppot en bitterballen, Sinterklaas èn iemand van de ambassade tracteert. Dat is nog eens troost. Mensen die trouwens buiten de visumduur komen vanwege deze troubles, zouden daar geen last mee krijgen. Zelf hebben ze niets gemerkt van al die toestanden bij hen om de hoek. We hopen dat dat zo zal blijven.

Pas tegen drie uur stappen we weer op de fiets. We rijden naar oostkant van de rivier, waar het wemelt van de oude wats.

De eerste is Wat Maheyong, een nog steeds geheel ommuurd watcomplex, dat nu wordt bezet door een zootje slaperige honden. De lange muren hebben hoge modern aandoende vensters. Binnen zijn twee rijen resten van pilaren tot aan een tableau met enige buddhabeelden, die onder parasols zitten. Achter de grote wihan is een stupa, die rondom bewaakt wordt door olifanten. Driel hondjes staatn daar tegen ons te grijnzen en wordten onze eerste slachtoffers van de dogdazer. Één druk op de knop en ze zijn accuut verdwenen. Even later zien we ze onder een grote boom zitten ons nog wel in de gaten houdend, maar geen flauwe kul meer. Prima dus.

Bij Wat Kutidao aan de overkant,komen enkele olifanten met passagiers de weg af. Even ljkt het erop dat zij ook hier binnen willen, maar ze willen alleen maar gras en boomtakken eten.

De wihan (grote zal) heeft ook hier hoge muren met vensters en poorten die gotisch aandoen. Achter de wihan is nog een klokvormige stupa en nog een kleiner gebouw, waar aardig wat ornamenten opgestapeld liggen.

We gaan om 4 uur door naar de laatste wat voor vandaag: Wat Ayutthaya. De grote wihan is hier modern. Aan de achterkant staant een stupa en een klein gebouw, die vergezeld zijn met beelden van kippen, giraffe, tijgers en kangaroes. Op de terugweg passeren we ondergelopen velden waar een boer met een soort tractor doorheen ploegt. Op dat veld zitten tientallen witte reigers hun kostje bijeen te scharrelen.

Verderop passeren we het spoor en rijden dan tot aan het station. Tegenover het station leidt een steegje naar het snelveer over de Chao Phrom heen. Daarvoor moeten we wel enkele trappen af en op lopen met de fiets.We leveren daarna de fietsen in en gaan, na bij cafe Sun nog een fles bier te hebben gedronken,terug naar ons guesthouse.