27 november 2008. Op stap in Ayutthaya, vliegveld nog steeds dicht.

Na het perfecte ontbijt (müsli-yoghurt-fruit voor mij en gebakken rijst met.... voor Nart) gaan we de stad binnen de rivieren te voet te verkennen. Eerst naar een groot winkelcentrum Amporn. Daar zoeken we naar een nieuw flesje van het oogspoelmiddel dat we nu gebruiken als contactlensinzetvloeistof. Exact dezelfde vinden we niet. Maar hopelijk is deze ook te gebruiken. Tegenover de winkel lopen we een grote overdekte markt door, voornamelijk met etenswaren in de ruimste zin van het woord. Via enkele smalle stegen tussen de kramen door komen we weer op de Th. Naresuan terug, waar zo te zien een belangrijke ceremonie bezig is. Met hoogwaardigheidbekleders in strakke witte uniformen, een fanfare, een spreker aan de microfoon en een vrij hoge trap naar een minipodium bij het portret van de koning. Het volkslied klinkt en iedereen staat uiteraard in het gelid. We bezoeken als eerste Wat Ratchaburana. Een complex uit de Khmertijd met een hoge chedi in het midden en vele stupa's erom heen. Overal zien we weer onthoofde buddha's. Allemaal gejat en voor goud geld naar het buitenland verkocht. Alle bouwwerken hier zijn zwaar aan het verzakken. Sommigen staat dan ook gevaarlijk uit het lood. Muren van de voormalige grote zaal zijn gegolfd er is geen recht stuk bij. De chedi is zo te zien wel gerestaureerd, want die heeft weer een aantal prachtige ornamenten. We gaan dan aan de overkant van de Th. Chee Kun iets drinken bij een heel mooi restaurant. Bij het oversteken van de straat zien we (de hier in gebruik zijnde) rode en gele tuk-tuk gebroederlijk naast elkaar als in een Mastercardcommercial. Achter ons op het restaurantterras staan twee zwarte pietjes en doen ons, heel even maar, aan Nederland te denken, het is bijna Sinterklaas.

Tweede doel is dan Wat Phra Mahathat. Hier staan de torens nog schever dan de bouwwerken van zoeven! Speciaal hier is een buddhahoofd dat niet gestolen is. Een grote wurgvijg heeft hem stevig tussen zijn wortels vastgezet.

Langs grote vijvers lopen we verder door het park westwaarts. Bij het volgende tempelcomplex staat een grote Franse camper: Tour du Monde staat er op. Dat is pas een avontuur! Moet schitterend zijn hier met de camper rond te toeren.

Mooi opgesierde olifanten geven hier toeristen een kleine tour rond enkele complexen. Wat later zijn we bij Wat Phra Si Sanphet. Daar valt allereerst een hoge boom op die barstensvol hangt met knalrode vruchten. Zitten daar een soort noten in?

Hier staan drie grote stupa's op een rij, die nog wel bepleisterd zijn. Andere gebouwen hier zijn het pleisterwerk meestal kwijt en laten dus alleen baksteen zien. Er lopen hier nogal wat schoolklassen rond. Als we dit complex weer verlaten zien we op de buitenmuur kleine grijswitte eekhoorns van enkele kokosnoten snoepen. Hun staarten zijn haast doorschijnend zo dun behaard.

We lopen nu over een grote souvenir annex eetmarkt. Die is hier vanwege de grote moderne Wat,die we na een rondje en een lunch gaan bekijken, de laatste voor vandaag. Wihaan Mongkhon Bophit. Centraal in de ruimte is een van de grootste bronzen buddha's in Thailand, die uit de 15e eeuw stamt. Voor de buddha zitten mensen met kokers chopsticks (=waarzegstokjes?) te rammelen. Bedoeling is dat er eentje eruit vliegt en je iets vertelt. We lopen om de grote buddha heen en zien achter hem een lange rij met gouden lapjes opgesierde buddha-hoofden op sokkels staan. We zijn uitgekeken, houden een tuk-tuk aan en gaan terug. Als we het verhaal van gisteren op internet hebben gezet eten we bij Tony's Place, een groot en gezellig restaurant-guesthouse om de hoek.

Het laatste nieuws is dat de luchthaven nog steeds op slot zit. Morgen moeten we om 12.00 uur bij het TAT-kantoor(dat is het toeristenbureau hier) gaan informeren wat Garuda Airlines voor ons gaat doen. Het blijft spannend of we op de geplande tijd Thailand kunnen verlaten.