26 november 2008. Van Khao Yai naar Ayuthaya en chaos op de luchthaven van Bangkok.

Via een emailtje van Jeannette en Ray uit Nieuw Zeeland (die zich ongerust afvroegen of alles oké met ons was, omdat ze al een paar dagen geen reisbericht van ons hadden gekregen en er in Nw Zeeland een negatief reisadvies voor Thailand was uitgegaan) krijgen we in de gaten dat de luchthaven van Bangkok geblokkeerd is door een bezetting. We waren de afgelopen drie dagen in het Nationale Park Khao Yai en hadden daar geen internetmogelijkheden, vandaar de stilte. A.s zaterdag staat onze vlucht met Garuda Airlines naar Darwin -Australië geplanned dus dat wordt nog spannend. We blijven het actuele nieuws goed volgen.

Tegen acht uur vanmorgen de spullen op ons nek gepakt en naar het restaurant gelopen. We vragen dan bij het infocenter om transport naar Pak Chong. We kunnen een pickup huren. Na even kletsen doen we dat. Even later komt er een Duitser bij die ook naar Pak Chong moet en dus graag mee wil. Onze chauffeur blijkt de trotse pa van de dame aan de infobalie te zijn. In Pak Chong worden we bij het busstation afgezet. We kunnen meteen met een lokale bus door naar Wang Noi, waar overstappen op een bus naar Ayutthaya We zitten net achter de chauffeur en kijken naar twee (halve) speelfilms. De 1e een soort nieuwe mummies met het Chengdu terracottaleger in een hoofdrol. De andere is met Vince Diesel. Ook in Wang Noi duurt het niet lang voor we een local bus hebben. Deze echter gaat in een wel heel langzaam tempo. Probeert steeds en overal mensen op te pikken. We zitten op de achterbank met een monnik. Die duidt Nart steeds op mooie of belangrijke gebouwen en spoort hem aan om die te fotograferen. Ayuthaya is een voormalige hoofdstad en het centrum ligt op een eiland, omringd door 3 rivieren . De paleizen en tempels staan zowel op het eiland als daarbuiten. In Guesthouse P.U. vinden we een zo te zien aardige logeerplaats voor de komende en (voorlopig?) laatste dagen in Thailand. We eten eerst allebei een pad thai, heel lekker en zoeken dan de 3 kilo was bij elkaar. Om 4 uur doen we een boottoer om oud Ayutthaya heen. We worden opgehaald door een klein tuktukje, waar we met zijn 8-en in moeten! Ver is het niet naar de pier vanwaar we afvaren met 10 personen. De longboat maakt door zijn grote vaart aardig wat spatwater. We varen weer door khlongachtige vaarten met steeds gebouwen langs de kant. We doen 3 wats aan.

Eerst een vrij modern tempelcomplex bij de rivier Mae Nam Pa Sak: Wat Phanan Choeng. Binnen is een grote wihaan met daarin oa. een 19 m hoge zittende zwarte buddha, die momenteel in de steigers staat. We lopen terug naar de rivierzijde van het gebouw en zien een Chinese tempel, compleet met de Chinese buddha, draken en windheren. Verderop staat nog een stenen model van een drakenboot. Kortom veel te zien, te veel voor het kwartier dat we hier hebben. We varen door naar tempel twee: Wat Phutthaisawan. Deze wordt door een grote witte chedi gedomineerd. Erom heen zijn gallerijen met tientallen gouden buddha's erin. Ze zitten vrijwel allen op een soort sokkel, die zwaar met ceramiek en spiegeltjes versierd zijn. Aan het water staan enkele stambeelden. Aan hun voeten wemelt het van de haantjes in allerlei groottes.

Het is al weer snel tijd om in te stappen en door te gaan. Wat no3 is Wat Chai Wattanaram in Angkor/ Khmer stijl. Alles is opgebouwd in baksteen. We komen via een nieuwe kade in aanleg en een trap van zandzakken op de muur van het complex . We moeten er 30B p.p. betalen, maar krijgen geen kaartjes. We voelen ons net illegalen die ergens binnensluipen.Het complex doet sterk aan dat in Sokuthai denken. Opmerkelijk is dat hier vrijwel alle buddha's onthoofd zijn. Toch is het een heel mooi en apart complex. Door de bewolking kunnen we echter niet echt van de zonsondergang genieten die hier beroemd is. De trip wordt na nog een flink stuk varen afgesloten op de niet interessante nightmarket. We krijgen de mededeling dat daarmee de trip over is. Iedereen moet maar terug lopen. De afstand is geen probleem, maar onze onbekendheid met de stad wel. Gelukkig heb ik vanmiddag een plattegrondje in het hotel gekregen, zo weten we tenminste waar we heen moeten. Veel is er overigens op straat niet meer te doen. We doen het hotel even aan en gaan dan in het Mooncafé 0m de hoek eten. Alweer Patthai. Alweer prima.

Na het eten zoeken we een internet-café op,(deze heeft een supersnelle verbinding) en zetten de laatste dagen in Khao Yai op het weblog en kijken even naar de ontwikkelingen op het Bangkok vliegveld. Geen ander nieuws meer...................

27 november: We worden nu toch wel een beetje zenuwachtig dat we a.s. zaterdag Thailand niet kunnen verlaten, want ook de tweede luchthaven van Bangkok is nu dicht. Morgen, vrijdag horen we via een klein reisbureautje hier in Ayutthaya wat Garuda airlines gaat regelen voor ons. We hebben ook vast een mailtje naar de camperverhuurder gestuurd dat de mogelijkheid erin zit dat we later in Darwin arriveren. We hebben vandaag wel een aantal mooie tempels bekeken hier maar de situatie hier blijft toch steeds in je achterhoofd spelen.