14 novemer 2008: Afscheid van Bangkok en treinreis naar Chiang Mai.

We hebben genoten van Bangkok en van de gastvrijheid van André en Josephine. We vonden het keigezellig. Nogmaals hartelijk bedankt!! Heel bijzonder was het Krathong-feest en het bezoek aan het weeshuis.

Vanochtend reizen we per trein naar Chiang Mai. Het begint al met 2 uur vertraging. De trein bestaan uit 2 'cars' en is een soort boemeltje, maar heet wel Express-trein. De verzorging is matig We krijgen koffie en thee en een rijstlunch in een plastic bakje met een beker water Onderweg zien we heel wat wet-lands en later gaat het de bergen in. Om half 11 zijn we pas in ons hotel. Een Nederlander runt hier de zaak. We gaan nog een hapje eten want na de middagthee in de trein kregen we niks meer en ook op de stations konden we er niet uit om wat te eten te kopen.Het is hier lekker koel 's avonds. We hoeven zelfs geen fan aan te doen, raam open is genoeg.

15 november 2008. De stad bekijken met zijn vele WATS (tempels) is vandaag de bedoeling. We volgens de stadswandeling uit de Lonely Planet.Bij de Tha Pha Gate (de oosterpoort) zijn veel gele vlaggen en lampions opgehangen. Geel is de koninklijke kleur en vandaag is de crematie van de zuster van de koning in Bangkok. We zagen de afgelopen dagen al wat van de voorbereidingen daar. De tempels zien er prachtig uit en hebben allemaal iets eigens. Halverwege pauzeren we natuurlijk voor een eenvoudige lunch en we komen terecht in een winkeltje dat tassen, jasjes, centuurs, bloeses, sjaals, kleden e.d verkoopt. Alle spullen zijn gemaakt van stoffen die door bergstammen in het grensgebied van Thailand/Laos zijn gemaakt. Gebruikte babydraagdoeken, rokken en schorten zijn verwerkt in de dingen die er te koop zijn. Ik zie heel veel heel aparte tassen . Er is er niet een hetzelfde, en ga voor de bijl. Een Zweedse gepensioneerde man die al 4 jaar hier woont, neemt vandaag de zaken waar en we blijven er een tijdje kletsen, vooral over het leven tussen Thaïs.

Er is wifi in ons guesthouse en we kunnen op ons gemak het vervolg van Australië uitpuzzelen. Want als we te lang wachten met een vlucht bespreken betalen we erg veel. We boeken een vlucht met New Zealand Airlines van Cairns naar Wellington via Auckland op 22 december. We laten meteen Ray en Jeannette in Wellington weten wanneer ze ons kunnen verwachten. Nou alleen de camper nog regelen.

16 november 2008: Wat in het bos en Wat op de berg en de zondagmarkt.

We slapen heerlijk hier en dat veroorzaakt laat opstaan èn langzaam op gang komen. Na het ontbijt zoeken we twee trips voor morgen en overmorgen uit en boeken nog één dag bij in het hotel.Dan gaan we op zoek naar een sawngthaew (een pickup-busje met twee bankjes overlangs) voor een rit naar Wat U Mong en Wat Phra That Doi Suthep. Na enig handelen kunnen we met zijn tweeën voor 450 B naar de eerder genoemde tempels en weer terug. Dus nemen we achter in de wagen plaats en rijden de stad uit. Om 11 uur worden we bij Wat U Mong afgezet. Deze blijkt enige zeer aardige plekken te bevatten. Allereerst is daar de gangentempel. Een naga-trap ( dat is een trap met slangen-leuningen) leidt naar een verhoging tegen de rotsen aan en geeft toegang tot een drietal gangen die uit de rots zijn uitgehakt. Daar vinden we naast enkele buddhabeelden ook computertekeningen die laten zien hoe het er hier uit zal komen te zien, wanneer de restauratie klaar is. We lopen dan naar een drukbezocht deel van deze tempel: het meertje. Daar zijn bij de brug mensen die de meervallen in het water te eten geven. Er zijn enorme knoeperds bij. Om half een komen we op de Wat Phra That Doi Suthep, die boven op een hoge heuvel ligt. Al snel beginnen we aan een lange steile klim de berg op. Langs de straat zijn veel kraampjes met eten en drinken en uiteraard souvenirs. De trap lijkt op een kruisweg zo hoog is hij. Langs de trap wordt aardig wat aan fund raising gedaan, bijvoorbeeld voor scholen of voor arme honden of voor de tempel. Buitenlanders moeten 30B entree betalen, de Thai niet. Die entree is trouwens een schjntje voor datgene we te zien krijgen een zeer levendige tempel met veel ceremoniëel, vele interessante items en gebruiken. Er is een rondgang om de stupa pagodedoor mensen met wierook en lotusbloemen. Lange rijen bellen nodigen uit om die (zachtjes!) aan te slaan. Er staat ook een lange rij olielampen, die op de beurt met een pollepel van olie worden voorzien. Olie die grotendeels direct weer in het eronder staande voorraadsvat terug loopt. Overal monniken die rituelen uitvoeren en mensen die daar aan deel nemen. We kijken onze ogen dus uit. Ten slotte lopen we naar het uitzichtsterras met zicht op de stad Chang Mai. We besluiten ons bezoek hier met een kop heerlijke thee en lopen dan langs de kramen terug naar de nogsteeds breeduit lachende chauffeur. We stappen daar rond half drie op de Rachadamnoen Road uit en eten wat in een van de vele restaurantjes. Intussen beginnen veel mensen langs de weg hun kramen voor de zondagsmarkt op te zetten. Als wij dan ook later op huis aan gaan, snuffelen we hier en daar alvast een beetje rond. Thuis bekijken we nog sites voor campervans in Australië.Tegen zes uur gaan we dan op koopjesjacht.De hele straat en diverse zijstraten zijn een grote markt geworden.Eetkramen natuurlijk van complete maaltijden tot kleine hapjes (o.a gebakken kakkerlakken en wormen), wafels, sap, ijs, te veel om op te noemen. Verder veel kramen met kleren, tassen, kunstwerken en allerlei knap in elkaar geknutselde, creatieve voorwerpen. Zilver, houtsnijwerk en allerlei handwerk. Vooral veel etnische minderheden hier uit de buurt komen met hun waren elke zondag naar deze zeer bijzondere markt. We lopen uren rond om alles te bekijken en gunnen onszelf nauwelijks tijd om een hapje te eten. Onze buit is niet erg groot. We zien heel veel mooie spullen maar het naar huis krijgen ervan weerhoudt ons om al te veel aan te schaffen.

Moe van het geslenter keren we terug op onze kamer waar we (nog even) een campervan reserveren voor als we in Darwin op 1 december aankomen. Het was weer een heel afwisselende dag