6 november 2008:

De laatste dag op KohChang gebruiken we om 'reismee' bij te werken. Het wordt ook de hoogste tijd om het vervolg van Thailand te gaan plannen. We kunnen tot de 30ste november blijven met het visum dat we nu hebben. We gaan naar een ticket-office vlakbij en regelen daar een vliegreis met Garuda-airlines via Jakarta en Den Passar naar Darwin (Australië). De reis duurt 24 uur: we moeten 12 uur in Den Passar wachten! We hebben in Australië dan 3 weken de tijd om rond te reizen (in Queensland) voordat we naar Nieuw-Zeeland doorgaan. Die vlucht moeten we nog bespreken. De visa voor Australië hebben we al wel; die zijn heel gemakkelijk on line aan te vragen. 's Avonds ontsteekt Mattew, onze gastheer va Palm's Paradise een groot vuur op het strand; er moesten veel takken en andere plantenresten verbrand worden. Het fikt goed en het houdt de muggen op afstand.

7 november 2008: Hieperdepiep hoera voor Marietta, mijn (ex)duopartner; ze is jarig vandaag.!

Via Bangkok naar Kanchanaburi is vandaag de bedoeling. Om 09.00 uur haalt een 'luxe' busje ons op. (We hebben dit ook gisteren geregeld want anders moeten we wel heel veel overstappen/wachten en halen we Kanchanaburi vandaag niet). Met drie stops onderweg en een omweg langs het vliegveld lijkt het erop dat we dat toch niet redden. Een Duits echtpaar wordt afgezet vlak bij hun hotel en een Zweeds gezin heeft in een ander deel van Bangkok wat besproken. De chauffeur rijdt nog een keer verkeerd en dan zitten we midden in een file, muurvast. We zijn pas om half zeven in het centrum van Bangkok en het heeft geen zin meer om door te gaan naar het busstation. Naar Kanchanaburi is nog 2 1/2 uur rijden. We laten ons afzetten in de wijk Banglamphu vlak bij Th Khao San, de bekende backpackerstraat van Bangkok en vinden al gauw een hotel. Opfrissen en gauw erop uit. Het is een gezellige boel in de straat. Cafeetjes, barretjes, restaurantjes, eetstalletjes,en allerlei kraampjes die van alles en nog niks verkopen. Straatventers, een enkele bedelaar en heel veel toeristen die heen en weer flaneren en geen auto's. Kortom, een van de gezelligste straten die we tot nu toe hebben meegemaakt. We eten en drinken wat en slenteren door wat zijstraatjes, kopen nog een Lonely Planet van Queensland voor een prikkie en als we tegen negenen teruglopen begint de drukte pas echt. Veel wandelende reclame-bordjes om je naar een bar of terras te lokken en steeds meer kleding- en andere souvenirverkopers. Ook het volume van de muziek gaat flink omhoog. Wij houden het voor gezien en gaan al gauw onder zeil.

8 november 2008 Naar Kanchanaburi

Kanchanaburi is bekend omdat hier de spoorbrug over de 'River Kwai' in de tweede wereldoorlog is gebouwd door dwangarbeiders van diverse nationaliteiten waaronder ook Nederlanders. De Japanners hadden Thailand toen bezet. De brug was een deel van de 'Birma-spoorlijn' die de verbindingen met India moest onderhouden. Zestien maanden heeft de brug dienst gedaan en is toen door de geallieerden gebombardeerd. Later is er een film gemaakt over deze brug, die na de 2de wereldoorlog weer is herbouwd.

Om half elf zijn we al in Kanchanaburi. Een ritje met de riksja brengt ons van het busstation naar 'Apple-Guesthouse', een leuk optrekje met een mooie tuin en terrasrestaurant. Er worden hier ook kookcursussen gegeven. De 'brug' is hier niet ver vandaan dus wandelen we er naar toe. Het is erg warm vandaag. Op een terras naast de brug nemen we eerst twee grote bier en bekijken alles wat er omheen gebeurt. Er schuift een compleet terras achter een sleepbootje langs. Er stuiven wat knetterende speedboten over het water. Mensen lopen over de spoorbrug van de ene naar de andere kant en af en toe rijdt het touristentreintje over de brug en weer terug.Soms komen er grote groepen de brug over en is het ineens druk. Naast de brug is natuurlijk een markt met souvenir- en kledingkraampes. We kopen wat ansichtkaartjes om te versturen en wandelen dan ook de brug op en af. Het is toch wel een historische plek waar we nu zijn. Dan kuieren we weer terug en nemen eerst een douche. Er is hier geen warm water. Maar dat maakt niet uit, het zweet moet eraf. Een half uurtje later komt er een tropische regenbui over. Het is hier nog regenseizoen. Daarom kunnen we ook de trekking die we in het nationaal park wilden maken niet doen, helaas. We gaan iets anders doen, er is genoeg.

9 november 2008. Op de fiets.

Na het ontbijt huren we twee fietsen en gaan eerst naar het treinstation om kaartjes voor dinsdag te kopen. Dat kan helaas niet. We moeten een half uur voor vertrek(=07.15 uur) aan het loket kaartjes kopen. De trein doet er vier uur over.

We fietsen eerst in zuidwestelijke richting, komen langs het Chinese kerkhof, de Chinese tempel (het stikt hier van de zwerfhonden) de City Pillar en de oude stadspoort en steken dan de rivier over met een voetgangers-veerpontje. Aan de overkant rijden we nog zo'n 5 kilometer en komen dan bij de 'Cavetemple of the golden dragon'. Er staan een aantal tempeltjes en paviljoentjes, maar de interessantste is de grottempel. Eerst 100 traptreden op en dan de berg in waar een grot is uitgehouwen. We lopen er een eindje in en zien dan dat we een stuk op onze buik moeten kruipen. We hebben geen zin om helemaal smerig te worden dus we laten het hierbij. Er vliegen wat vleermuizen rond en overal staan emmers en bakjes om water op te vangen. We nemen wat te drinken en fietsen weer terug. Weer de veerpont over en dan via de weg langs de rivier. Hier wemelt het van de drijvende restaurantjes. Een bootje met een sterke motor trekt eerst het hele geval een eind stroomopwaarts om het daarna weer terug te laten drijven. Hele busladingen toeristen maken hier gebruik van. Wij gaan aan de andere kant van de weg in een lokaal eethuisje soep eten. Daarna rijden we het stadje aan de noordwest kant uit. We passeren de parkeerplaats van de tourbussen die hun passagiers bij de spoorbrug hebben gedropt.Er staan 'discobussen'. Nou dacht ik altijd dat een discobus een bus is die je, nadat je in de disco bent geweest, je veilig thuis brengt Hier is een discobus een volledig beschilderde hoge bus, luidsprekers aan de buitenkant en de muziek zo hard mogelijk. Op de foto's zie je hoe zoiets eruit ziet. Zo'n bus brengt toeristen van de ene interessante plek naar de andere, of ze de muziek nou wel of niet op prijs stellen.

Nadat we nog wat rondgefietst hebben buiten de stad, gaan we terug. Genoeg voor vandaag. Tijd om uit te rusten en de website bij te werken. Hartelijke groeten.